1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, kat.
Mix321 (dyskusja | edycje)
WP:SK, poprawa linków
Linia 1:
[[GrafikaPlik:KURICA.png|right|thumb|200px|Orzełek piastowski noszony na czapkach przez żołnierzy 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]]
'''1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR''' - [[związek taktyczny|wyższy związek taktyczny]] [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]].
 
10 sierpnia 1943 władze sowieckie zgodziły się na rozwinięcie [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]] w [[korpus (wojsko)|korpus]].
 
Miał on się składać z dwóch dywizji piechoty, dwóch brygad — artylerii i pancernej, dwóch pułków - lotniczego i zapasowego, czterech samodzielnych [[batalion]]ów oraz [[Pododdział wojskowy|pododdział]]ów zabezpieczenia i obsługi.
 
Dowódcą korpusu został gen. [[Zygmunt Berling]], a jego zastępcami ppłk [[Włodzimierz Sokorski]] oraz gen. [[Karol Świerczewski]].
 
1 września wzmocniona 1 DP wyruszyła na [[Front (wojsko)|front]], a pozostałe siły korpusu rozwijały się pod względem organizacyjnym i prowadziły szkolenie bojowe. Jednak od września do grudnia 1943 sformowano w korpusie tylko 1 batalion specjalny.
 
Dopiero wyzwolenie Zachodniej Ukrainy umożliwiła dalszy rozwój organizacyjny korpusu. Zreorganizowano wówczas artylerię korpuśną oraz rozpoczęto formowanie 3 Dywizji Piechoty. W grudniu liczba żołnierzy w korpusie przekroczyła 32 tys. żołnierzy. W marcu 1944 r. korpus częściowo zmotoryzowano (dotyczyło to pułków : artylerii lekkiej, 5 kompanii kablowo-tyczkowej i pododdziałów rozpoznawczych, sformowano też 1 batalion samochodowy).