Ananiasz Zajączkowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Usunięto kategorię "Polscy filolodzy"; Szybkie dodanie kategorii "Polscy orientaliści" |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Włodzimierz Zajączkowski na Włodzimierz Zajączkowski (turkolog), WP:SK |
||
Linia 1:
[[
'''Ananiasz Zajączkowski''' (ur. [[12 listopada]] [[1903]] w [[Wilno|Wilnie]], zm. [[6 kwietnia]] [[1970]] w [[Rzym]]ie), polski orientalista [[turkologia|turkolog]], profesor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], działacz [[Karaimi|karaimski]], członek [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] i [[Polska Akademia Umiejętności|Polskiej Akademii Umiejętności]].
Linia 10:
Wygłaszał odczyty z turkologii, iranistyki, arabistyki oraz historii średniowiecznej [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] m.in. w Instytucie Wschodoznawstwa w [[Moskwa|Moskwie]] (1956), na uniwersytecie w [[Jerozolima|Jerozolimie]] (1957), w Instituto Universitario Orientale w [[Neapol]]u (1958), na uniwersytecie w [[Moguncja|Moguncji]] (1959), na uniwersytecie w Stambule (1962). Brał udział w pracach Grupy Roboczej Polskiego Komitetu ds. [[UNESCO]]. W [[1955]] otrzymał nagrodę państwową II stopnia za całokształt działalności naukowej. Był doktorem ''[[honoris causa]]'' uniwersytetów w Berlinie (1961), [[Tbilisi]] (1966) i [[Manchester]]ze (1967). Został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], Medalem X-lecia Polski Ludowej, a także [[Iran|irańskim]] Orderem Nisan-Sipas.
Poza pracą naukową pełnił funkcję zwierzchnika [[Karaimski Związek Religijny w RP|Karaimskiego Związku Religijnego w RP]]. Jego bratankiem był [[Włodzimierz Zajączkowski (turkolog)|Włodzimierz]], również turkolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zajmował się turkologią, dziejami średniowiecznej kultury tureckiej, leksykografią, komparatystyką, edytorstwem dzieł kultury. Badał m.in. dzieje, język i kulturę [[Chazarowie|Chazarów]]. Analizował wpływ języka i literatury perskiej na literaturę turecką, a także polsko-orientalne związki językowe. Interesował się życiem i działalnością [[Awicenna|Awicenny]]. Wydał m.in. ''Sto sentencji i apoftegmatów arabskich Kalifa Ali'ego w parafrazie mamelucko-tureckiej'' (1968), ogłosił też kilka przekładów. Redagował ''Słownik karaimsko-rosyjsko-polski'' oraz czasopisma "Myśl Karaimską" i "Przegląd Orientalistyczny", ponadto współpracował z "Językiem Polskim" i "Poradnikiem Językowym". Ceniony jako jeden z największych autorytetów w zakresie kultury staroosmańskiej i [[Złota Orda|Złotej Ordy]], miał jednocześnie opinię człowieka konfliktowego i ostrego w polemikach. Jednym z jego uczniów był [[Józef Bielawski (arabista)|Józef Bielawski]].
Linia 33:
* ''Language, Folklore, Science'' (1961)
=== Źródła ===
* ''Biogramy uczonych polskich'', Część I: Nauki społeczne, zeszyt 3: P-Z (pod redakcją Andrzeja Śródki i Pawła Szczawińskiego), Ossolineum, Wrocław 1985
|