Konduktancja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
adminitancja Y jest odwrotnością impedancji obwodu a, sa inne sprecyzowane nazwy określające odwrotności reaktancji indukcyjnej, pojemnościowej
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, WP:SK
Linia 1:
'''Konduktancja''' (przewodność elektryczna) jest odwrotnością [[rezystancja|rezystancji]]. Jest więc miarą podatności elementu na przepływ [[prąd elektryczny|prądu elektrycznego]].
 
Zwyczajowo konduktancję oznacza się symbolem ''G'' (wielka litera [[G]]).
 
Jednostką konduktancji w układzie SI jest [[simens]] (1 S).
 
Miarą podatności materiału na przepływ prądu elektrycznego jest [[konduktywność]]. Dla znanych wymiarów geometrycznych przewodnika i konduktywności materiału, z jakiego został wykonany, jego konduktancję określa wzór:
:: <math>G=\sigma \frac{S}{l} </math>,
gdzie:
* ''l'' - długość przewodnika,
* ''S'' - pole przekroju poprzecznego elementu,
* <math>\sigma</math>''σ'' - konduktywność (przewodność właściwa) materiału.
 
Powyższy wzór określony jest tylko dla układów makroskopowych. W przypadku układów mezoskopowych wielkość ta wyraża się inaczej. Dla idealnego drutu kwantowego wyraża się ona wzorem:
:: <math>G=\frac{2e}{h^2}N </math>,
 
gdzie:
* ''e'' - ładunek elementarny,
* ''h'' - stała Plancka,
* ''N'' – liczba otwartych kanałów.
 
W tym przypadku nie ma zależności wprost od geometrii układu, jedynie od ilości otwartych kanałów przewodności. Ilość ta z kolei zależy skokowo od rozmiarów poprzecznych przewodnika. Teorię opisującą to zjawisko podał w 1957 roku R. Landauer.
 
Konduktancja dotyczy obwodów prądu stałego, a w obwodach prądu zmiennego tylko elementów rezystancyjnych ([[Opornik|rezystor]]). Uogólnieniem i rozwinięciem pojęcia konduktancji na obwody prądu zmiennego zawierającego elementy pojemnościowe susceptancja pojemnościowa([[kondensator]]) i indukcyjne susceptancja indukcyjna ([[cewka]]) jest [[admitancja]].
 
{{Prąd przemienny}}