Ostré (Niżne Tatry): Różnice pomiędzy wersjami

W czasie [[Słowackie Powstanie Narodowe|Słowackiego Powstania Narodowego]] góra obsadzona była jednostkami szóstej grupy taktycznej, wspieranej na skrzydłach przez partyzanckie oddziały. [[6 września]] [[1944]] roku przygotowano tu silne pasmo obrony, skąd we wrześniu i październiku powstańcy obserwowali dolinę [[Wag]]u. Z punktów obserwacyjnych na szczycie góry prowadzili skuteczny ostrzał [[artyleria|artyleryjski]], utrudniając tym niemiecką przeprawę i transport. W ten sposób Słowacy bronili Niemcom również dostępu do [[Bańska Bystrzyca|Bańskiej Bystrzycy]]. Ciężkie walki o szczyt trwały od połowy września do [[24 października]] 1944 roku. Powstańcy odparli 14 niemieckich ataków, w czasie których zabili 300 nieprzyjacielskich żołnierzy, a dalszych 136 pojmali. Jednostce pod dowództwem nadporucznika A. Benickiego i kapitana artylerii P. Mitry udało się na koniec wymknąć z niemieckiego oblężenia i przebić się do Białego Potoku, gdzie żołnierze dołączyli do innych powstańców.

 

 

[[sk:Ostré (vrch v Nízkych Tatrách)]]