Zniekształcenia nieliniowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 82.146.254.187. Autor wycofanej edycji to 153.19.113.129. |
uwzgl uwagi z dyskusji |
||
Linia 1:
'''Zniekształcenia nieliniowe''' to efekt przetwarzania [[sygnał]]u przez układ lub system o [[funkcja nieliniowa|nieliniowej]] [[charakterystyka przejściowa|charakterystyce przejściowej]]
[[Współczynnik zawartości harmonicznych]] (h albo THD od ang. ''Total Harmonic Distortion'') oraz intermodulacyjnych (IMD od ang. ''Intermodulation Distortion'') podaje się w [[procent]]ach wyrażających udział mocy produktów zniekształceń w mocy całego sygnału.
Zniekształcenia nieliniowe są dokuczliwe, jeśli ich procentowa zawartość w sygnale jest znacząca. Na przykład norma [[High fidelity|
'''Dokuczliwość''' zniekształceń zależy od ich [[częstotliwość|częstotliwości]]. Zniekształcenia harmoniczne niższych rzędów (niskie indeksy harmonicznych) są zazwyczaj łatwiej tolerowane niż zniekształcenia wysokich rzędów. Zniekształcenia harmoniczne rzędów parzystych (pojawiające się głównie przy nieliniowościach o asymetrycznej względem zera charakterystyce) są również bardziej przyjemne od nieparzystych harmonicznych (charakterystyki symetryczne). Z tego powodu zniekształcenia produkowane np. przez [[lampa elektronowa|lampowe]] wzmacniacze elektroakustyczne (produkujące zazwyczaj parzyste harmoniczne niskich rzędów) są łatwiej tolerowane i przyjemniejsze niż zniekształcenia klasycznych wzmacniaczy [[tranzystor]]owych (produkujących przy niekorzystnych warunkach pracy szerokie spektrum harmonicznych o nieparzystych indeksach).
| |||