Wymrażacz: Różnice pomiędzy wersjami

Oliwkę krótszej rurki łączy się za pomocą węża z aparaturą, w której powstają opary, zaś do oliwki wewnętrznej długiej rurki przyłącza się wąż idący dalej do linii próżniowej. Wymrażacz wsadza się do termosu z mieszanką chłodzącą (jedną z opisanych w artykule [[łaźnia laboratoryjna]]), czeka się przez chwilę żeby wymrażacz się schłodził, po czym uruchamia się pompę próżniową. W przypadku kiedy czynnikiem chłodzącym jest ciekły azot należy najpierw wypompować powietrze z wymrażalnika, a dopiero potem zanurzyć go w ciekłym azocie- takie postępowanie zapobiega skraplaniu się tlenu wewnątrz wymrażalnika i w konsekwencji możliwej eksplozji aparatury. Dzięki temu, że rurka wewnętrzna dochodzi do połowy długości probówki, opary z aparatury muszą przebyć dość długą drogę przez wymrażacz, co wystarcza aby uległy one [[resublimacja|resublimacji]] lub skropleniu i "zaległy" w dolnej części probówki.