'''Ankus Marcjusz''', ''Ancus Marcius'' -– król [[Rzym]]u ([[642 p.n.e.]]-[[617 p.n.e.]]), wnuk [[Numa Pompiliusz|Numy Pompiliusza]] i czwarty król Rzymu. Zdobył kilka miast w okolicach Rzymu i zwiększył liczebność obywateli rzymskich (burząc zdobyte miasta i przenosząc ludność do stolicy). Państwo rzymskie w jego czasach rozszerzyło się na zachód i dotarło do morza, gdzie założono w ujściu [[Tyber|Tybru]] miasto-port [[Ostia|Ostię]]. Walczył zwycięsko z Latynami, których część osiedlił na Awentynie (późniejsi plebejusze). Zagrożony przez Etrusków, umocnił wzgórze Janikulum. Ankus Marcjusz wybudował pierwszy most na [[Tyber|Tybrze]] - ''pons sublicius'' i pierwszy rzymski [[akwedukt]] ''Aqua Marcia'', pod [[Kapitol|Kapitolem]] zaś pierwsze więzienie. Skodyfikował rzymskie obrzędy religijne i utworzył kapłańskie kolegium fecjałów (fetiales).
