Gerd Riss: Różnice pomiędzy wersjami

Do jego największych sukcesów na torze klasycznym należą m.in. V m. w finale [[Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów na Żużlu|Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów]] ([[Abensberg]] 1985), II m. w [[Indywidualny Puchar Mistrzów na Żużlu|Indywidualnym Pucharze Mistrzów]] ([[Krško]] 1988), zdobycie trzech medali [[Indywidualne Mistrzostwa RFN na Żużlu|Indywidualnych Mistrzostw RFN]] (złoty – 1986, srebrny – 1987 i brązowy – 1985) oraz sześciu – [[Indywidualne Mistrzostwa Niemiec na Żużlu|Indywidualnych Mistrzostw Niemiec]] (złote – 1992, 1994, 1996 oraz srebrne – 1993, 1995, 1999). Był również czterokrotnie finalistą [[Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu|Indywidualnych Mistrzostw Świata]] ([[Amsterdam]] 1987 – X m., [[Monachium]] 1989 – IX m., [[Göteborg]] 1991 – XVI m., [[Pocking]] 1993 – XI m.) oraz trzykrotnie uczestnikiem cyklu [[Grand Prix IMŚ na Żużlu|Grand Prix]] (1995 – XVII m., 1996 – XIX m., 1998 – XXV m.), biorąc udział w czterech turniejach eliminacyjnych , we wszystkich jako zawodnik z "[[Dzika karta (żużel)|dziką kartą]]" (najlepszy wynik: IV m. w [[Grand Prix Niemiec na Żużlu 1995|Grand Prix Niemiec 1995]]).

 

 

{{przypisy}}