Mechanizm kursów walutowych: Różnice pomiędzy wersjami

Wąż walutowy, czyli maksymalny dopuszczalny zakres wahań kursowych w stosunku do kursu centralnego, ustalany był dla wszystkich walut. W pierwszym okresie wahania te nie mogły przekraczać 2,25%. Jedynie [[Włochy]] korzystały z możliwości rozszerzenia wahań do ±6%. Wszelkie ponadnormatywne wahania kursowe miały być niwelowane poprzez interwencję państwa.

 

Udział [[Irlandia|Irlandii]] w systemie ERM wymusił przerwanie zasady powiązania [[funt irlandzki|funta irlandzkiego]] z [[funt brytyjski|funtem szterlingiem]]. Zerwanie parytetu wymuszone zostało nagłą aprecjacją [[funt brytyjski|funta szterlinga]]. W tym czasie [[Wielka Brytania]], w przeciwieństwie do [[Irlandia|Irlandii]], nie uczestniczyła w ERM. Zatem nagły wzrost wartości waluty brytyjskiej nie mógłby nie pociągnąć za sobą wzrostu wartości [[funt irlandzki|funta irlandzkiego]] ponad wymagane 2,25%.

 

[[Wielka Brytania]] przystąpiła do ERM w 1990 r., lecz została zmuszona do wystąpienia z systemu już w 1992 r. po tym, gdy [[funt brytyjski|funt szterling]] podlegał znacznym wahaniom kursowym na skutek wielkich transakcji [[Spekulacja|spekulacyjnych]]. [[Funt brytyjski|Funtem szterlingiem]] spekulował m.in. [[George Soros]] (załamanie kursu z 16 września 1992 r., zostało nazwane "Czarną Środą"). Kursu walutowego ostatecznie nie udało się obronić (mimo podniesienia stóp procentowych do 12% i obietnicy kolejnej podwyżki o 3 punkty bazowe), do czego zobowiązywał Wielką Brytanię ERM1. Działania podjęte na skutek tamtych wydarzeń kazały Wielkiej Brytanii zrewidować podejście do polityki pieniężnej (16.09.1992 Londyn zawiesił swoje uczestnictwo w ERM). Ostatecznie i paradoksalnie konsekwencje impulsu spowodowały umocnienie gospodarki, a sam dzień był określany później nawet jako ''[[Czarna Środa|Biała Środa]]'', choć uważa się, że odbicie gospodarki (funt powrócił do swojej wartości około 1996) było raczej efektem zdecydowanych reform, a nie prostą konsekwencją wydarzeń z września 1992. Według sondażu [[BBC]], przeprowadzonego z końcem 2008 roku, 71% Brytyjczyków odpowiedziałoby "nie" w hipotetycznym [[referendum]] dotyczącym zamiany funta na [[euro]] w ich kraju.<ref>{{lang|en}} [http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/7806936.stm "Most Britons still oppose euro", BBC, ICM, 1 stycznia 2009]</ref>