YIVO: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków, Replaced: [[Nowy Jork (miasto)| → [[Nowy Jork| |
red. |
||
Linia 2:
Poza tym YIVO gromadzi, ratuje i przechowuje wszelkie źródła i materialne ślady dorobku kultury żydowskiej, a zwłaszcza [[Aszkenazyjczycy|Żydów aszkenazyjskich]]. W bibliotece instytutu w Nowym Jorku znajduje się ponad 360 tys. [[wolumin]]ów datowanych od początku [[XVI w.]] W archiwum przechowywane jest ponad 22 mln. różnego rodzaju dokumentów, fotografii, nagrań, plakatów, filmów i innych artefaktów.
Współtwórcą i kierownikiem wileńskiego oddziału instytutu był lingiwsta [[Max Weinreich]], który od [[1940]] r., pracował w YIVO w USA. Wileński oddział w okresie istnienia posiadał 40 000 woluminów oraz wiele cennych rękopisów w tym dokumenty i listy [[Lew Tołstoj|Lwa Tołstuja]], [[Icchok Lejb Perec|Icchoka Lejba Pereca]], [[Alfred Landau|Alfreda Landaua]] czy [[Szolem Alejchem|Szolema Alejchema]]. Instytut organizował wystawy i wykłady wielu wybitnych osobistości, zajmował się zbieraniem i opracowywaniem materiałów naukowych, prowadził badania nad językiem, kulturą i folklorem, a także wspierał programy badawcze. Przy YIVO działało Muzeum Sztuki. W sierpniu [[1935]] r., na światowym zjeździe YIVO w Wilnie gościli między innymi malarz [[Marc Chagall]] i historyk [[Szymon Dubnow]]. W [[1941]] r., po wkroczeniu [[nazizm|nazistów]] do Wilna do budynku Instytutu zwieziono dzieła i książki zrabowane z żydowskich bibliotek, muzeów i mieszkań prywatnych, a dodatkowo w budynku skoszarowano wojsko. Część ze zbiorów YIVO została zniszczona przez nazistów, cześć wywieziona w głąb [[III Rzesza|Rzeczy]], a część ukryta przez grupę żydów pracujących dla Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg w tym poetę [[Abraham Suckewer|Abrahama Suckewera]] i wydobyta po wojnie.
==Zobacz też==
* Krótkie omówienie języka [[jidysz]]
== Źródła ==
Daniel Kac; ''Wilno Jerozolimą było. Rzecz o Abrahamie Sutkeverze''; z przedmową Czesława Miłosza; Wydawnictwo Pogranicza, 2003, ISBN 83-86872-51-9
== Linki zewnętrzne ==
| |||