Hermanaryk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne, wikizacja
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Hermanaryk''' ('''Ermenryk''') (zm. ok. 375) – król [[Ostrogoci|Ostrogotów]] nad [[Morze Czarne|Morzem Czarnym]],. któregoBył panowaniuporównywany miały podlegać ludy żyjące aż nadprzez [[Morze BałtyckieJordanes|BałtykiemJordanesa]], zaśdo on był porównywany przez Jordanesa do[[Aleksander Wielki|Aleksandra Wielkiego]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3911258|tytuł=Hasło Hermanaryk w serwisie PWN|data dostępu=2009-05-06}}</ref>.
 
===Biografia===
Wg Ammiana Marcellinusa popełnił [[samobójstwo]] widząc, że nie jest w stanie ochronic swego ludu przed Hunami Balambera. Z kolei wg Jordanesa zmarł w wieku 110 lat na skutek [[rana|rany]], jaką zadali mu pochodzący z tajemniczego [[plemię|plemienia]] Rosomonów ("Czerwoni") Sarus i Ammius za to, że kazał zabić ich [[siostra|siostrę]] Sunildę. Po nim jeszcze przez krótki czas stawiał opór Hunom Withimir, ale poniósł klęskę.
Hermanaryk zyskał sławę dzielnego wojownika, który podporzadkował Ostrogotom wiele okolicznych ludów. W rezultacie jego podbojów państwo Ostrogotów objęło swoim zasięgiem znaczną część dzisiejszej [[Ukraina|Ukrainy]] sięgając na północy [[Dniepr|Dniepru]] i [[Prypeć|Prypeci]], na wschodzie dochodząc do [[Don (rzeka)|Donu]], na zachodzie do [[Dniestr|Dniestru]], a na południu opierając się o [[Morze Czarne]]. Hermanaryk słynął nie tylko z męstwa, ale też z okrucieństwa i bezwzględności. Kiedy, na przykład, jeden z jego podległych wodzów wypowiedział mu swoje posłuszeństwo, król nakazał pojmać jego żonę i [[Rozerwanie końmi|rozerwać ją końmi]]. Jednak ani jego odwaga, ani bezwzgledność nie okazały się wystarczające dla powstrzmania wielkiego najazdu [[Hunowie|Hunów]], którzy pod wodzą {Balamber|Balambera]] bapadli na terytorium Ostrogotów. Ostrogoci próbowali jakiś czs stawiać opór, ale ostatecznie zostali pokonani.
WgHermanaryk zmarł około roku 375. Według [[Ammian Marcellinus|Ammiana Marcellinusa]] popełnił [[samobójstwo]] widząc, że nie jest w stanie ochronicochronić swego ludu przed Hunami Balambera. Z kolei wgwedług Jordanesa zmarł w wieku 110 lat na skutek [[rana|rany]], jaką zadali mu pochodzący z tajemniczego [[plemię|plemienia]] Rosomonów ("Czerwoni") Sarus i Ammius za to, że kazał zabić ich [[siostra|siostrę]] Sunildę. Po nim jeszcze przez krótki czas stawiał opór Hunom Withimir, ale poniósł klęskę.
 
===Ciekawostki===
Hermanaryk przeszedł do [[legenda|legendy]] stał się pierwowzorem Jörmunreka z Eddy poetyckiej. Występuje też pod swym własnym imieniem w [[poemat|poemacie]] Beowulf.