Scyntylator: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zastosowanie w fizyce
int
Linia 5:
Scyntylatory dzielą się na ciekłe i stałe. Ciekły scyntylator powstaje poprzez rozpuszczenie stałego w [[rozpuszczalnik]]u organicznym, takim jak [[ksylen]] czy [[etanol]], ponieważ tego rodzaju rozpuszczalniki są całkowicie przezroczyste dla promieniowania emitowanego przez scyntylator, tj. nie pochłaniają go. Przykładem scyntylatora może być [[siarczek cynku]] lub [[ANPO|α-NPO]].
 
Często do scyntylatora podłącza się układ rejestrujący i wzmacniający emitowane [[światło]], najczęściej [[fotopowielacz]], lub [[fotodioda]]. Układ scyntylator – [[fotopowielacz]] może być bardzo czuły, może wykryć nawet pojedyncze błyski i jest bardzo szybki, tj. pozwala rejestrować szybkie zmiany strumienia cząstek w funkcji czasu.
 
Takie układy stanowią część rejestracyjną powszechnie stosowanych w medycynie [[tomograf|tomografów komputerowych]], w eksperymentach [[fizyka jądrowa|fizyki jądrowej]] i [[fizyka cząstek elementarnych|cząstek]].