Bilal Ibn Rabah: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w [[Mekka|Mekce]]. Według pewnej tradycji Bilal miał być niewolnikiem u niejakiego Umajji Ibn Chalafa, mekkańczyka, zaciekłego przeciwnika islamu. Kiedy Umajja dowiedział się, że Bilal po kryjomu wyznaje islam, poddał go okrutnym torturom. Podobno kazał mu leżeć na rozgrzanym przez upał i nałożył na niego ciężkie kamienie, żeby nieszczęśnik nie mógł się ruszyć. Został kupiony i wyzwolony przez [[Abu Bakr]]a.<ref>Gaudefroy-Demombynes M.: Narodziny islamu, Warszawa 1988, s. 60</ref> Informacja ta oraz fakt, że Bilal był czarnoskóry, są ważnym elementem propagandowym w świecie islamu. Niektóre źródła muzułmańskie podają, że pierwszym muezzinem był Ibn Amr Maktum, ale stanowią one mniejszość.<ref>Gaudefroy-Demombynes M.: op. cit., s. 106</ref>Bilal miał zostać muezzinem pierwszego meczetu w dziejach islamu, wybudowanego w Kuba na przedmieściach Medyny. Nawoływał wiernych do modlitwy zbiorowej stojąc na dachu meczetu, ponieważ nie było tam jeszcze minaretu. Początkowo Mahomet miał wzywać wiernych na modlitwę za pomocą trąbki (arab. buk), podobnie jak Żydzi. Następnie jął się używania grzechotki (arab. nakus), wreszcie ustalił azan wykonywany przez muezzina. Słowa [[azanAdhan|azanu]]u miały się przyśnić Abd Allahowi Ibn Zajdowi oraz [[Umar Ibnibn al-Chattab|Umarowi]].<ref>Gaudefroy-Demombynes M.: op. cit., s. 368</ref>

Brał udział w niemal wszystkich bitwach muzułmanów z wrogami, m.in. [[bitwa pod Badr|pod Badr]] w [[624]], [[bitwa pod Uhud|pod Uhud]] w [[625]] roku i w bitwie okopu (al-Chandak). Po bitwie pod Badr zabijazabił swojego byłego właściciela, Umajję Ibn Chalafa, który znalazł się wśród jeńców.

Miał się według tradycji znaleźć w gronie muzułmanów, którzy wraz z Prorokiem weszli do [[Kaaba|Kaaby]] w [[Mekka|Mekce]], po zdobyciu miasta w [[630]]. Według pewnej tradycji Bilal przekazał [[Umar Ibnibn al-Chattab|Umarowi Ibn al-Chattabowi]] szczegóły modlitwy, którą prorok Mahomet miał odprawić wówczas we wnętrzu Kaaby, ile rak wykonał itd.<ref>Gaudefroy-Demombynes M.: op. cit., s. 140</ref>

Bilal podejmujepodjął w swoim domu wielu gości przybywających do Mahometa do Medyny. Wśród nich znaleźli się np. dwaj biskupi, Ukajdir z Dumat al-Dżandal i Juhanna Ibn Ruba z Ajli<ref>Gaudefroy-Demombynes M.: op. cit., s. 152</ref>, którzy w zamian za zezwolenie na praktykowanie swojego kultu na terenie Arabii zobowiązali się do płacenia daniny oraz strzeżenia szlaków przez podległe im terytoria z Al-Hidżazu do [[Jemen]]u.

Bilal zmarł najprawdopodobniej w [[Damaszek|Damaszku]], choć niektóre źródła podają również MedynąMedynę, między rokiem [[638]] a [[642]]. Pochowany został na cmentarzu Bab as-Saghir.