Sępia Turnia: Różnice pomiędzy wersjami
nowy artykuł |
(Brak różnic)
|
Wersja z 20:57, 4 wrz 2009
Sępia Turnia (słow. Supia veža, niem. Chmielowskispitze, węg. Chmielowskicsúcs) – turnia o wysokości ok. 2540 m n.p.m. znajdująca się w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od Wyżniego Baraniego Zwornika i biegnącej w stronę Durnego Szczytu. Od Pięciostawiańskiej Turni oddziela ją Sępia Przełączka, a od Czubatej Turni – Przełączka pod Czubatą Turnią. Na wierzchołek Sępiej Turni nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, jest dostępna jedynie dla taterników.
 Sępia Turnia (wśród podpisanych formacji) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
{{{położenie}}} |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2540 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
17 lipca 1907 |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: SVK Tatry Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Nazewnictwo
Nazwa Sępia Turnia została nadana przez polskich taterników. Nie jest ona trafna, ponieważ sępy już od dawna Tatr nie zamieszkują. Nazewnictwo słowackie zostało wprowadzone jako kalka nazwy polskiej. Nazewnictwo niemieckie i węgierskie zostało nadane na cześć polskiego taternika Janusza Chmielowskiego.
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Alfred Martin i Johann Franz senior, 17 lipca 1907 r. – letnie
- Radovan Kuchař i J. Šimon, 27 grudnia 1953 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie cz. XX Wyd. I. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.