Jan Woźnicki: Różnice pomiędzy wersjami

W roku 1904 wstąpił do [[Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne|Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego]], gdzie prowadził działalność kulturalno-oświatową, zorganizował na Kujawach Koła „Macierzy Szkolnej” i wszedł do zarządu jej okręgu kujawskiego. Po zamknięciu „Macierzy” nie ustał w pracy, prowadząc ją w różnych dziedzinach nawet w czasie wojny. W roku 1906 za organizowanie akcji, mającej na celu polszczeniu gminy i szkoły był uwięziony, następnie organizował w dalszym ciągu akcję przeciwko rusyfikacji szkolnictwa powszechnego. W końcu roku 1906 wystąpił ze Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, nie mogąc pogodzić się z pokojową jego taktyką wobec nakazu wprowadzenia z powrotem języka rosyjskiego do szkół.

Po odzyskaniu niepodległości, od 1919 członek Zarządu Głównego PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie" i z jego listy poseł na Sejm Ustawodawczy oraz sekretarz klubu sejmowego PSL "Wyzwolenie". W r. 1920, w czasie najścia bolszewików, w liczbie 10-ciu najwybitniejszych członków Sejmu został wybrany na członka Rady Obrony Państwa. Na stanowisku tym był przez cały czas zwolennikiem walki bezwzględnej aż do honorowego zwycięstwa. W roku 1922 wybrany był z list państwowych PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie" do Sejmu i do Senatu. Zrzekł się mandatu poselskiego, a został senatorem. Klub „Wyzwolenia”"Wyzwolenia" w Senacie wybrał go na swego prezesa, które to stanowisko piastował przez cały czas kadencji Senatu. Był nie tylko leaderemliderem swego Klubu w Senacie, ale i przywódcą całej lewicy w tej Izbie. Liczne były jego wystąpienia i przemówienia, które zjednały mu uznanie całego parlamentu, nieraz bez różnicy stronnictw. Od początku istnienia Senatu był jego wicemarszałkiem, pełniąc często z dużym taktem obowiązki marszałka. Oprócz tego był członkiem Komisji Skarbowo-Budżetowej, interesując się zawsze sprawami oświatowymi.

Na początku roku 1924 bawiłprzebywał w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. W ciągu 3 i pół miesięcy wygłosił przemówienia o Polsce i jej przyszłości na 80 wiecach we wszystkich miastach Stanów Zjednoczonych, gdzie w większej liczbie mieszkają Polacy. Poza tym wygłosił około 20 odczytów o roku 1920, o Konstytucji Rzeczypospolitej i o ruchu ludowym w Polsce. Objazd ten miał duże znaczenie dla lewicowego odłamu Polonii Amerykańskiej. Odczyt, wygłoszony w Paryżu po drodze do Ameryki, o najściu bolszewickim 1920 roku zyskał duże uznanie polskiej kolonii paryskiej z Władysławem Mickiewiczem na czele.

Od 16 lutego 1925 wiceprezes Zarządu Głównego PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie", od stycznia 1926 członek ZG PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie" i prezes klubu senackiego tego stronnictwa. 1928W -latach 19301928–1930 poseł na Sejm i prezes klubu sejmowego PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie" oraz wicemarszałek Sejmu. W październiku 1928 z ramienia swego stronnictwa członek Komisji Porozumiewawczej dla Obrony Republiki i Demokracji, utworzonej przez PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie", Stronnictwo Chłopskie i Polską Partię Socjalistyczną. W latach 1930 - 351930–1935 ponownie senator i prezes klubu senackiego PSL „Wyzwolenie”"Wyzwolenie". Po zjednoczeniu ruchu ludowego 1931 członek Rady Naczelnej i wiceprezes Naczelnego Komitetu Wykonawczego Stronnictwa Ludowego. W 1934 pełnił przejściowo (od kwietnia do czerwca) funkcję prezesa NKW SL, z której zrezygnował. W sierpniu 1935 wraz z grupą posłów wystąpił ze Stronnictwa Ludowego w związku z wydaleniem z SL dotychczasowego prezesa NKW SL -– [[Stanisław Wrona|Stanisława Wrony]], oskarżonego o malwersacje. Od tej pory odsunął się od życia politycznego i powrócił do szkolnictwa. Po wyzwoleniu członek Stronnictwa Ludowego, i z jego listy poseł do [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]]. Zmarł w hotelu sejmowym w Warszawie w dniu zaprzysiężenia jako poseł KRN 5 maja 1945 roku.