Skarbiec Koronny na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Sprecyzowanie przyczyn zniszczenia skarbca koronnego
nie południowo-wschodni narożnik ale pólnocno-wschodni narożnik jest miejscem gdzie od wieków znajduje się skarbiec królewski.
Linia 5:
[[Władysław I Łokietek]] dokonał przeniesienia obrzędu koronacyjnego do Krakowa, przyjmując wraz z żoną [[Jadwiga Bolesławówna|Jadwigą]] koronę w [[Katedra na Wawelu|katedrze krakowskiej]] w 1320 r. Przywiezione z Gniezna insygnia przechowywano w zamku wawelskim, dołączając do nich czasem nowe korony i klejnoty. Z okazji koronacji [[Jadwiga Andegaweńska|królowej Jadwigi]] i jej męża [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] sprawiono nowy zestaw insygniów monarszych, który z nielicznymi wyjątkami używano do końca istnienia Rzeczypospolitej.
 
Najstarszy inwentarz Skarbca Koronnego na Wawelu, sporządzony w 1475 r., wymienia m.in. trzy złote korony, dwa berła i jabłka, miecz koronacyjny, Biblię służącą do przysięgi, kosztowne relikwiarze i naczynia, przedmioty pamiątkowe, jak hafty królowej Jadwigi, czy [[miecze grunwaldzkie|miecze krzyżackie]] spod [[bitwa pod Grunwaldem|Grunwaldu]]. Do przechowywania tych skarbów oraz archiwum koronnego służyły gotyckie sale na parterze w południowopółnocno-wschodnim narożniku zamku.
 
Na początku XVI w Skarbiec Koronny stał się instytucją państwową podlegającą kontroli sejmu, oddzieloną do prywatnego skarbca monarszego. Liczne kosztowności i pamiątki napłynęły do skarbca za panowania [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I]], lecz ogromne jego wzbogacenie nastąpiło dopiero w 1572 r. po śmierci [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]] – ostatniego Jagiellona na polskim tronie, który zapisał Rzeczypospolitej legendarne zbiory dzieł sztuki i klejnotów.