Albert Ayler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, kat. |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
[[Plik:Albert Ayler.jpg|thumb]]
'''Albert Ayler''' (ur. [[13 lipca]] [[1936]] w [[Cleveland]], zm. [[25 listopada]] [[1970]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Wilmer|imię=Valerie |tytuł=As serious as your life: the story of the new jazz|wydawca=L. Hill|data=1980|strony=96|isbn=9780882081137}}</ref>) [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[saksofon]]ista [[jazz]]owy, uważany - obok [[Ornette Coleman|Ornette'a Colemana]] - za twórcę [[free jazz]]u.
W dzieciństwie grał na saksofonie altowym w kościele. W wieku 10 lat podjął naukę w szkole muzycznej, grywał też w lokalnych zespołach [[rhythm and blues|rhytm'n'bluesowych]]. W [[1952]] został członkiem [[blues]]owego zespołu [[Little Walter|Little Waltera Jacobsa]]. Po ukończeniu szkoły średniej zaciągnął się do wojska, stacjonował m.in. we [[Francja|Francji]]. Grywał w orkiestrach wojskowych, wojskowe marsze miały stać się w przyszłości silną inspiracją dla jego muzyki. Na początku [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] powrócił do Stanów Zjednoczonych, jednak ze względu na specyficzny styl gry nie mógł znaleźć pracy jako muzyk. W [[1962]] powrócił do Europy i zamieszkał w [[Szwecja|Szwecji]]. Nagrywał płyty, prowadził lokalne zespoły jazzowe, współpracował z [[Cecil Taylor|Cecilem Taylorem]]. W [[1964]] Ayler znów zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, w tym samym roku ukazał się jego przełomowy album ''Spiritual Unity'', nagrany dla nowojorskiej wytwórni ESP. W tym czasie Ayler ostatecznie ukształtował swój freejazzowy styl, grając w trio z basistą [[Gary Peacock|Garym Peacockiem]] i perkusistą [[Sunny Murray|Sunnym Murrayem]]. Z trio Aylera współpracował w tym czasie trębacz [[Don Cherry]] (zastąpiony kilka lat później przez Dona Aylera). W [[1966]] Ayler podpisał kontrakt ze znaną wytwórnią ''Impulse!''. W drugiej połowie lat 60. nagrywał najczęściej z dwoma kontrabasami, co nadało jego muzyce twardsze, bardziej zdecydowane brzmienie. Pod koniec życia Ayler zarejestrował też kilka nowatorskich nagrań, inspirowanych [[rock]]iem i [[funk]]iem, wydanych pośmiertnie na płycie ''Holy Ghost''. W [[1967]] przeżył pierwsze załamanie nerwowe. [[5 listopada]] [[1970]] zniknął, dwadzieścia dni później jego ciało wyłowiono z rzeki [[East River]] w Nowym Jorku. Według oficjalnego śledztwa popełnił [[samobójstwo]].
Linia 27:
* ''The Copenhagen Tapes'' (2002)
* ''Holy Ghost'' (2004)
{{przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||