Belweder (telewizor): Różnice pomiędzy wersjami

W zasilaczu zastosowano rozwiązanie bez użycia dużego i ciężkiego [[transformator]]a sieciowego. Włókna żarzenia prawie wszystkich<ref>Włókno żarzenia prostownika EY86 zasilane było bezpośrednio z transformatora WN podającego napięcie na kineskop</ref> lamp włączone były [[Obwód elektryczny#obwody szeregowe|w szereg]] i zasilane prądem 0,3&nbsp;[[amper|A]] z sieci [[prąd przemienny|prądu przemiennego]] 220&nbsp;[[wolt|V]]. Odbiornik zbudowany był przy użyciu 16 lamp (z lampą PL81 jako [[Wzmacniacz elektryczny|wzmacniaczem]] końcowym linii, PY81 jako [[dioda próżniowa|diodą]] usprawniającą i EY86 w obwodzie [[prostownik]]a wysokiego napięcia) oraz lampy [[kineskop]]owej MW36-44 lub polskiej, produkcji zakładów Zelos 35MK-1<ref name=17cali>Telewizor OT1782, wyposażony w 17-calowy kineskop MW43-69 lub 43MK-1, był pod względem elektrycznym identyczny z "Belwederem"</ref> MW36-44 lub polskiej, produkcji zakładów Zelos 35MK-1. W układzie różnicowego [[detektor]]a [[częstotliwość|częstotliwości]], w detektorze wizji, w układzie automatycznej regulacji wzmocnienia oraz w prostownikach napięć anodowych zastosowano w nim [[german]]owe [[dioda półprzewodnikowa|diody półprzewodnikowe]] (produkcji polskiej, DGC13, DGC12 i DZG7). Transformator wysokiego napięcia (odchylania linii) - nowatorska konstrukcja polska - wytwarzał dla kineskopu napięcie od 11 do 13&nbsp;kV. Niestety, wielką wadą tego transformatora było zastosowanie w jego konstrukcji izolacji papierowej, co skutkowało dość niską trwałością.

Czułość odbiornika telewizyjnego była nie gorsza niż 500&nbsp;µV, pobór mocy przy odbiorze programu TV wynosił od 120 do 140&nbsp;VA, radiowego – 90-110&nbsp;VA. Aparat miał rozmiary 51×41×37&nbsp;cm (przekątna ekranu ok.&nbsp;14&nbsp;[[cal]]i – rozmiar 29x22&nbsp;cm)<ref name=17cali /> i ważył ok.&nbsp;23&nbsp;[[kilogram|kg]].