'''Traktat Unkiar-Iskielessi''' to porozumienie zawarte w [[1833]] roku pomiędzy [[Turcja|Turcją]] a [[Rosja|Rosją]].
[[Muhammad Ali (kedywpasza)|Muhammad Ali]], władca [[Egipt]]u i jednocześnie [[wasal]] sułtana tureckiego [[Mahmud II|Mahmuda II]] w [[1831]] rozpoczął wojnę ze swym seniorem ( patrz [[Muhammad Ali (kedywpasza)|Muhammad Ali]] ,,Bunt przeciwko sułtanowi). W [[Europa|Europie]] powstały dwa bloki zainteresowane wojną egipsko - turecką : proturecki z Rosją cara [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] oraz proegipski z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] oraz [[Francja|Francją]]. Po [[bitwa pod Konyą|bitwie pod Konyą]] [[Imperium Osmańskieosmańskie]] zmierzało ku upadkowi. Z pomocą przyszła Rosja, niechętna posiadaniu silniejszego rywala w osobie Muhammada Alego. Co więcej, Rosjanie pragnęli wymusić na Turcji zgodę na swobodny ruch własnych okrętów przez dwie cieśniny : [[Dardanele]] i [[Bosfor]]. Ten przywilej miał zapewnić Rosji przekształcenie [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] w węwnętrzne morze oraz początek ekspansji ekonomicznej i politycznej w obrębie [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]]. Na początku [[1833]] roku flota rosyjska wpłynęła do Bosforu dokonując desantu 5000 żołnierzy, którzy za swą siedzibę obrali dolinę Unkiar-Iskielessi. Wkrótce podpisany został pokój w Kutahyi, na mocy którego Muhammad otrzymywał dożywotnio [[Palestyna|Palestynę]] i [[Syria|Syrię]] oraz [[Arabia|Arabię]] i [[Kreta|Kretę]]. Wojska rosyjskie miały przebywać w Turcji do chwili przekroczenia przez Egipcjan gór [[Taurus]].
Niechętny Wielkiej Brytanii i Francji z powodu ich bierności, sułtan turecki zdecydował się na poszukanie silniejszego sojusznika. Owym sprzymierzeńcem miała zostać Rosja. [[23 czerwca]] [[1833]] roku w dolinie Unkiar-Iskielessi podpisano traktat, wedle którego Rosja powinna pomóc Turcji na wypadek wojny, natomiast Turcja powinna zamknąć swe cieśniny w przypadku ataku na Rosję. W praktyce Imperium Osmańskie stawało się protektoratem cara, a Rosja niezagrożona przez swych rywali mogła swobodnie realizować własną politykę podporządkowywania Turcji. Decyzje Rosji poparły [[Austria]] oraz [[Królestwo Prus|Prusy]], natomiast przeciwnikami pozostawały Wielka Brytania i Francja. Do polepszenia stosunków pomiędzy tymi dwoma ostatnimi krajami a Rosją doszło w roku [[1841]] po podpisaniu [[traktatKonwencja londyńskilondyńska (1841)|traktatu londyńskiego]].
