Michałowo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 59:
Pierwotnie na tym terenie znajdowały się dobra i majątek Niezbudka, czasami wymieniany jako Niezbudek<ref name=sgkp>{{Cytuj książkę | nazwisko=Sulimierski | imię=Filip | autor link= Filip Sulimierski| inni=Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski | tytuł=[[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego]]|url=http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XV_cz.2/383| data=1880–1902| miejsce=[[Warszawa]] }}</ref>, należący do von Minkwitzów<ref name=sgkp/>.
 
Nazwa Michałowo wywodzi się od [[Seweryn Michałowski|Seweryna Michałowskiego]] dziedzica ww. majątku i założyciela kolonii fabrycznej na prawym brzegu rzeki Supraśl, w [[1832]] roku. W 1860 roku były tu już 4 fabryki sukna – największa Michałowskiego; poza tym Brauera, Konitza i Moritza. W fabrykach tych pracowało 650 pracowników<ref>w tym: 150 obcokrajowców, 452 ewangelików.</ref>. Wśród ludności przeważali [[Niemcy (naród)|Niemcy]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko=Sulimierski | imię=Filip | autor link= Filip Sulimierski| inni=Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski | tytuł=[[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego]]|url=http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_VII/140| data=1880–1902| miejsce=[[Warszawa]] }}</ref>, drugą co do wielkości grupą byli [[Żydzi]]. Do czasów obecnych zachowały się [[Cmentarz żydowski w Michałowie|pozostałości ich cmentarza]] przy drodze na [[Białystok]].
 
Był to ważny ośrodek przemysłu włókienniczego do czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]] (45 zakładów, 720 zatrudnionych). W 1915 roku w związku ze zbliżaniem się frontu do wschodnich rubieży współczesnej Polski, władze carskie zarządziły ewakuację fabryk z okolic Białegostoku. Większość wyposażenia zakładów w Michałowie zostało załadowanych na pociągi i wywiezione w okolice [[Moskwa|Moskwy]]. Razem z wyposażeniem, opuściło te tereny wielu robotników wraz z rodzinami.