Sancho II Mocny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
szablon |
m lit. |
||
Linia 7:
Po śmierci Ferdynanda I Wielkiego ([[27 grudnia]] [[1065]]) jego królestwo uległo podziałowi: Sancho został królem Kastylii i otrzymał zwierzchność nad muzułmańskim królestwem (''[[taifa (królestwa)|taifa]]'') [[Saragossa|Saragossy]], [[Alfons VI|Alfons]] został królem Leonu i trzymał kontrolę nad taifatem [[Toledo]], najmłodszy [[Garcia (król Galicii)|Garcia]] otrzymał nowo utworzone królestwo Galicii oraz dzierżył zwierzchność nad taifitami [[Sewilla|Sewilli]] i [[Badajoz]], córka Urraka otrzymała miasto [[Zamora|Zamorę]], a Elwira miasto [[Toro (Hiszpania)|Toro]].
W latach [[1065]]-[[1067]] Sancho II walczył z władcą [[Królestwo Aragonii|Aragonii]] [[Sancho Ramírez|Sancho I Ramirezem]] i [[władcy Nawarry|władcą Nawarry]] [[Sancho IV (król Nawarry)|Sancho IV]] (tzw. ''
„Wojna trzech Sanchów” nie przyniosła decydującego rozstrzygnięcia, dlatego Sancho II zwrócił się przeciwko swym braciom. Matka Sancho II, wdowa po Ferdynandzie I, sprzeciwiała się planom Sancho II, chroniąc swych młodszych synów. Pierwszą ofiarą agresywnej polityki Sancha okazał się jego brat Alfons. W [[1068]] wojska kastylijskie, dowodzone przez sławnego [[Cyd]]a, królewskiego chorążego, pokonały Alfonsa w bitwie pod Llantadillą, po przegranej kolejnej bitwie pod Golpejera ([[1072]]) Alfons VI musiał opuścić swoje królestwo i schronił się w muzułmańskim Toledo. Sancho II zajął opustoszały tron Leonu i w 1072 ogłosił się jego królem, doprowadzając ponownie do zjednoczenia Kastylii i Leonu.
|