Mattheus van Hellemont: Różnice pomiędzy wersjami
nowy malarz flamandzki |
(Brak różnic)
|
Wersja z 23:09, 27 lis 2009
Mattheus van Hellemont wzmiankowany też jako Mathijs i Helmont (ur. 1623 w Antwerpii, zm. po 1679 w Brukseli) - flamandzki malarz barokowy.
Większą część życia działał w Antwerpii, gdzie od 1645 był mistrzem gildii św. Łukasza. W 1649 ożenił się z Margarethą Verstockt, z którą miał czworo dzieci. Dwaj jego synowie, Jan i Gaspard, także zostali malarzami. Ok. 1674 artysta przeniósł się do Brukseli i został członkiem tamtejszego cechu.
Mattheus van Hellemont malował przede wszystkim sceny rodzajowe o tematyce chłopskiej, przedstawiał wnętrza karczm, jarmarki i święta ludowe. Malował też wnętrza pracowni alchemików i martwe natury. Na jego twórczość wpływ mieli Adriaen Brouwer, David Ryckaert III i David Teniers II. Stałym współpracownikiem malarza był Jacques d’Arthois.
Twórczość Hellemonta jest nierówna pod względem artystycznym, jednak dzięki staranności wykonania i specyficznej naiwności przedstawień cieszy się nadal zainteresowaniem.
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Palacze w karczmie (nr inw. M.Ob. 2400)[1].
- ↑ Muzeum Narodowe w Warszawie: Malarstwo flamandzkie Złotego Wieku. [dostęp 17.10.2009]. (pol.).
Bibliografia
- Janina Michałkowa, [red.]: Holenderskie i flamandzkie malarstwo rodzajowe XVII wieku. Warszawa: Wydawnictwo Sztuka, 1955, s. 40-41.
- Robert Genaille, [red.]: Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 94.
Linki zewnętrzne
- Muzeum Narodowe w Warszawie: Rubens, van Dyck, Jordanes... Wielcy i mali mistrzowie. [dostęp 17.10.2009]. (pol.).