Pandurzy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też: drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 2:
[[Grafika:Austrian pandur from 1760.png|166px|thumb|right|Austriacki pandur z [[1760]]]]
[[Grafika:Yataghan.png|thumb|80px|[[jatagan]] - typowa broń pandurów]]
'''Pandurzy''' (także '''bandurzy''', synonim opryszka <ref>"mint a kulonbozo arnyalata "tarsas-csavargo" kifejezesek (= ''tłum. [[pol.]] są to wszystko odcienie/barwy tego samego słowa''): " [[harnaś]], [[Batiar|batjar]], [[kuruc]], [[portasz]], [[ferens]], [[martahus]], [[hajduk]], [[tołhaj]], [[opryszek]], [[pandur]]" [w:] Magyar nyelvőr. Magyar Tudományos Akadémia. 1954. t. 78. s. 229.</ref>) – dawniej prywatne [[wojsko]] złożone ze sług [[magnat]]erii [[Węgry|węgierskiej]], [[Rumunia|rumuńskiej]] i [[Chorwacja|chorwackiej]]; pełnili również służbę wojskowo-policyjną urzędów miejskich i gmin chorwackich, [[Serbia|serbskich]] i [[Slawonia|slawońskich]]. Uzbrojeni bywali w [[szabla|szable]] (często w [[jatagan]]y), także w [[broń palna|broń palną]] – [[pistolet]]y i [[strzelba|strzelby]]. W [[XVIII|osiemnastowiecznej]] [[Austria|Austrii]] i Węgrzech formowano z nich nieregularne piesze oddziały wojskowe, później przekształcone w [[Straż Graniczna|straż graniczną]].
Formacje pandurów obecne były także na [[Śląsk]]u, m.in. we [[Wrocław]]iu.
|