Orodes II: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków, lit.
m Eran czy Suren. Wg książki "Dzieje Rzymu" M. Cary i H. H. Scullard ss 502-4 kawalerią w bitwie pod Karry dowodził jeden z książąt wasalnych z rodu Surenów. Eran to część tytułu wojskowego
Linia 1:
'''Orodes II''' - król [[Partia (kraina)|Partii]] z dynastii [[Arsacydzi|Arsacydów]]. Panował w latach od [[57 p.n.e.|57]] do [[38 p.n.e.|38]] lub [[37 p.n.e.|37 r. p.n.e.]]. Objął tron po pokonaniu, uwięzieniu i zabiciu swojego brata [[Mitrydates III (Partia)|Mitrydatesa III]], któremu wcześniej pomógł zabić ich ojca - [[Fraates III|Fraatesa III]].
 
Po pokonaniu brata, Orodes stanął w obliczu zagrożenia ze strony Rzymu. Rzymski trumwir [[Marek Licyniusz Krassus]], który marzył o podbojach na Wschodzie, nadciągnął ze swoją armią, sprzymierzając się z królem [[Armenia|Armenii]] [[Artawazdes II|Artawazdesem II]]. Orodes podzielił swoją armię, sam udając się do Armenii w celu spacyfikowania Artawazdesa, a odparcie Rzymian powierzając swojemu generałowi [[Eranspahbod|generałowi]]owi z rodu [[Surenowie|Surenów]]. EranSuren pokonał Krassusa w [[Bitwa pod Carrhae|bitwie pod Carrhae]].
 
Druzgocząca porażka Rzymian, przekreśliła ich nadzieje na szybki podbój Partii. Znacząca część Bliskiego Wschodu, znalazła się pod wpływami Orodesa. Starał się iść za ciosem i opanować Syrię, ale z niewielkim skutkiem. Nie było już utalentowanego generała Erana, którego z obawy przed jego rosnącymi wpływami Orodes kazał zabić. Syn Orodesa - [[Pakorus I|Pakorus]] w [[51 p.n.e.|51 r. p.n.e.]] został pokonany przez rzymskie wojska w [[Bitwa w górach Amanu|bitwie w górach Amanu]].
 
Korzystając z wojny domowej w Rzymie, w [[40 p.n.e.|40 r. p.n.e.]], wojska partyjskie, pod dowództwem Pakorusa, wspieranego przez uciekiniera z Rzymu - [[Kwintus Labienus|Kwintusa Labienusa]] syna [[Tytus Labienus|Tytusa Labienusa]], zajęły znaczną część rzymskiej [[Starożytna Syria|Syrii]] oraz [[Azja Mniejsza|Azji Mniejszej]], odnosząc sukces m.in. w [[Bitwa pod Apamea|bitwie pod Apameą]]. Marek Antoniusz wysłał przeciwko nim legiony weteranów pod wodzą [[Publius Ventidius Bassus|Wentydiusza]]. W [[Bitwa pod Amanus|bitwie pod Amanus]], w [[39 p.n.e.|39 r. p.n.e.]] Rzymianie pobili Partów pod wodzą [[Pranapates]]a, który zginął. Rok później [[Bitwa pod górą Ginardos|pod górą Gindaros]] Wentydiusz zwyciężył Partów pod wodzą Pakorusa, który również poniósł śmierć.