Śląsk Opawski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Śląsk Opawski''' (Śląsk karniowsko-opawski; [[język czeski|czes.]] ''Opavské Slezsko'', [[Język niemiecki|niem.]] ''Troppauer Schlesien'') – część [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]] (oraz skrawek [[Dolny Śląsk|Dolnego]] wokół miasta [[Javorník]]) należąca do [[Czechy|Republiki Czeskiej]] z ośrodkiem w [[Opawa|Opawie]].
 
Tereny te zamieszkiwało we wczesnym średniowieczu śląskie plemię [[Golęszycy|Gołęszyców]], których głównym grodem był Grodziec ([[HradecGrodziec nad MoravicíMorawicą]]). Wraz z resztą Śląska w wiekach [[X wiek|X]]-[[XII wiek|XII]] stanowiły przedmiot ciągłych wojen polsko-czeskich. W wyniku [[pokój kłodzki|pokoju kłodzkiego]] kończącego pięcioletnią wojnę ([[1132]]-[[1137]]) [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]] z [[Sobiesław I Przemyślida|Sobiesławem I]], większość Śląska pozostała przy Polsce, zaś [[ziemia kłodzka]] i Śląsk Opawski przypadły Czechom.
 
W [[1269]] król Czech, [[Przemysł Ottokar II]], osadził na tronie utworzonego księstwa opawskiego swego syna z pozamałżeńskiego związku, [[Mikołaj I Opawski|Mikołaja I]], który dał początek [[Książęta opawsko-raciborscy|śląskiej linii Przemyślidów]] rządzącej księstwami opawskim (do [[1456]]), karniowskim (do [[1474]]), a potem także raciborskim (do [[1521]]).