VI symfonia Beethovena: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Układ części: drobne redakcyjne
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, drobne techniczne
Linia 1:
'''VI [[Symfoniasymfonia]] nr 6 [[F-dur]] [[opus (muzyka)|op.]] 68 ''"Pastoralna"'' [[Ludwig van Beethoven|Ludwiga van Beethovena]]''', skomponowana została w latach [[1807]]-[[1808|08]]. Jest jedyną [[muzyka programowa|programową]] symfonią Beethovena. Opowiada o uczuciach związanych z pobytem na wsi.
 
NależyCelem zaznaczyć, że Beethoven w pierwszej kolejnościBeethovena nie pragnąłbyło tworzyćstworzenie muzycznej imitacji odgłosów wsi, uprawiaćuprawianie tzw. [[malarstwo dźwiękowe|malarstwa dźwiękowego]], lecz chodziło mu o zbudowanie nastroju, oddanie uczuć towarzyszących człowiekowi, który odnajdującemuodnajduje na wsi upragnioną ciszę i spokój ducha. W swoich notatkach kompozytor zapisywał: ''"Pozostawia się słuchaczowi odnalezienie sytuacji (...) Ktokolwiek ma jakieś pojęcie o życiu wiejskim, nie potrzebuje tytułów[[tytuł]]ów, by zrozumieć intencje kompozytora."'' BeethovenCzłowiekiem takim był sam kompozytor, szczerze kochałkochający [[przyroda|przyrodę i]]{{fakt}}. VI Symfonię można traktowaćzatem potraktować jako swoisty hołd złożony przez niego [[Matka Natura|Matce Naturze]].
Symfonia ta jest jedyną [[muzyka programowa|programową]] symfonią Beethovena. Opowiada o uczuciach związanych z pobytem na wsi. Ma niestandardowy, pięcioczęściowy układ, z dwiema ostatnimi częściami następującymi ''[[attacca]]'' (bez żadnej przerwy po części poprzedniej).
 
==Forma==
Główny temat pierwszej części pochodzi prawdopodobnie od pewnej chorwackiej melodii ludowej, być może pieśni pasterskiej. Temat ten w drugiej odsłonie dany jest obojowi, instrumentowi najbardziej zbliżonemu w dźwięku do pasterskiej fujarki.
 
SymfoniaDzieło ta jest jedyną [[muzyka programowa|programową]] symfonią Beethovena. Opowiada o uczuciach związanych z pobytem na wsi. Mama niestandardowy, pięcioczęściowy układ, z dwiema ostatnimi częściami następującymi ''[[attacca]]'' (bez żadnej przerwy po części poprzedniej).
Część drugą, ''Scenę nad strumieniem'', przenika charakterystyczna figura smyczków (słyszalna np. na samym początku części), która sugestywnie oddaje kojący rytm leniwie płynącego strumienia. Pod koniec części drugiej Beethoven umieszcza muzyczne imitacje głosów trzech ptaków: słowika, przepiórki i kukułki.
 
W części trzeciej, ''Wesołej zabawie wieśniaków'', wejście tematu [[trio (muzyka)|tria]] ma w zamyśle Beethovena oddawać zabawną sytuację, gdy wiejscy grajkowie-basiści, obudziwszy się nagle z drzemki, zaczynają żywiołowo przygrywać, nie dbając o to, że grają coś innego, niż wcześniej. Pod koniec części muzyka znacząco przyspiesza, jak gdyby wieśniacy spiesznie kończyli zabawę, by zdążyć przed nachodzącą burzą. Nagle taneczna melodia urywa się, a nastrój staje się niespokojny. Część czwarta następuje [[attacca]].
 
W części czwartej, ''Burzy'', obecne są muzyczne imitacje grzmotów i zawodzenia wiatru. Pod koniec części następuje rozpogodzenie, burza kończy się i wychodzi słońce. Jest to jeden z najpiękniejszych momentów w symfonii; róg intonuje początek nowego tematu i, znów ''attacca'', rozpoczyna się część ostatnia, ''Pieśń pastuszka (...)''.
 
Należy zaznaczyć, że Beethoven w pierwszej kolejności nie pragnął tworzyć muzycznej imitacji odgłosów wsi, uprawiać malarstwa dźwiękowego, lecz chodziło mu o zbudowanie nastroju, oddanie uczuć towarzyszących człowiekowi odnajdującemu na wsi upragnioną ciszę i spokój ducha. W swoich notatkach kompozytor zapisywał: ''"Pozostawia się słuchaczowi odnalezienie sytuacji (...) Ktokolwiek ma jakieś pojęcie o życiu wiejskim, nie potrzebuje tytułów, by zrozumieć intencje kompozytora."'' Beethoven szczerze kochał przyrodę i VI Symfonię można traktować jako hołd złożony przez niego Matce Naturze.
== Układ części ==
# ''Allegro ma non troppo. Obudzenie się pogodnych uczuć po przybyciu na wieś (Erwachen heiterer Gefühle bei der Ankunft auf dem Lande).''<br />
# ''Andante molto mosso. Scena nad strumieniem (Szene am Bach).''<br />
Linia 19 ⟶ 13:
# ''Allegretto. Pieśń pastuszka - radosne i dziękczynne uczucia po burzy (Hirtengesänge - Frohe und dankbare Gefühle nach dem Sturm).''
 
====I. ''Allegro ma non troppo. Obudzenie się pogodnych uczuć po przybyciu na wieś.''====
Główny temat pierwszej części pochodzi prawdopodobnie od pewnej chorwackiej melodii ludowej, być może pieśni pasterskiej. Temat ten w drugiej odsłonie dany jest obojowi, instrumentowi najbardziej zbliżonemu w dźwięku do pasterskiej fujarki.
====II. ''Andante molto mosso. Scena nad strumieniem.''====
Część drugą, ''Scenę nad strumieniem'', przenika charakterystyczna figura smyczków (słyszalna np. na samym początku części), która sugestywnie oddaje kojący rytm leniwie płynącego strumienia. Pod koniec części drugiej Beethoven umieszcza muzyczne imitacje głosów trzech ptaków: słowika, przepiórki i kukułki.
====III. ''Allegro. Wesoła zabawa wieśniaków.''====
W części trzeciej, ''Wesołej zabawie wieśniaków'', wejście tematu [[trio (muzyka)|tria]] ma w zamyśle Beethovena oddawać zabawną sytuację, gdy wiejscy grajkowie-basiści, obudziwszy się nagle z drzemki, zaczynają żywiołowo przygrywać, nie dbając o to, że grają coś innego, niż wcześniej. Pod koniec części muzyka znacząco przyspiesza, jak gdyby wieśniacy spiesznie kończyli zabawę, by zdążyć przed nachodzącą burzą. Nagle taneczna melodia urywa się, a nastrój staje się niespokojny. Część czwarta następuje [[attacca]].
====IV. ''Allegro. Burza.''====
W części czwartej, ''Burzy'', obecne są muzyczne imitacje grzmotów i zawodzenia wiatru. Pod koniec części następuje rozpogodzenie, burza kończy się i wychodzi słońce. Jest to jeden z najpiękniejszych momentów w symfonii; róg intonuje początek nowego tematu i, znów ''attacca'', rozpoczyna się część ostatnia, ''Pieśń pastuszka (...)''.
====V. ''Allegretto. Pieśń pastuszka - radosne i dziękczynne uczucia po burzy.''====
{{sekcja stub}}
 
{{Symfonie Beethovena}}