Wersja z 00:43, 24 sty 2010 edytuj St.Mons (dyskusja \| edycje) 1855 edycji drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 13:31, 24 sty 2010 edytuj anuluj edycję Topory (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 25 213 edycji m Władimir Baranowski następna edycja →
Linia 8: Pierwsze oporopowrotniki pojawiły się w drugiej połowie [[XIX]] wieku. Pierwszą konstrukcją była [[Armata Baranowskiego\|armata Baranowskiego]] kalibru 1.5" z 1872 r. Jej wersja kalibru 2.5" z 1875 r. została przyjęta formalnie w 1882 r. na uzbrojenie i użyta w [[Wojna rosyjsko-japońska\|wojnie rosyjsko-japońskiej]] [[1904]]-[[1905]]. [[Działo górskie\|Górska armata]] Baranowskiego była pierwszym przyjętym na uzbrojenie działem o konstrukcji typowej dla [[działo szybkostrzelne\|armat szybkostrzelnych]]. Posiadała oporopowrotnik i [[kołyska\|kołyskę]] z prostolinijnym ruchem lufy. Nie istniała jeszcze teoria opornika stąd ~~wynalazca~~[[Władimir Baranowski\|W. Baranowski]] przyjął [[krótki odrzut lufy]], mniej korzystny od stosowanego później [[długi odrzut lufy\|długiego]]. Mimo tego, uzyskał przy zasilaniu nabojem scalonym kalibru 2.5", maksymalną szybkostrzelność 10 strz./min. W Europie zwyciężyła doktryna Wille'a o nieprzydatności szybkostrzelnych dział polowych, dlatego wciąż produkowano działa z [[elastyczne łoże\|elastycznym łożem]] o kilkakrotnie mniejszej szybkostrzelności.

Oporopowrotnik: Różnice pomiędzy wersjami