Dur-Szarrukin: Różnice pomiędzy wersjami

Dur-Szarrukin powstało na rozkaz ówczesnego władcy Asyrii – [[Sargon II|Sargona II]], który zlecił jego budowę w [[717 p.n.e.|717 r. p.n.e.]], być może z powodu chęci odcięcia się od wpływowych kapłanów i arystokracji z takich miast asyryjskich, jak [[Aszur (miasto)|Aszur]] i [[Kalchu]]. Zapewne nie był to jedyny powód wzniesienia nowej stolicy, mającej od tej chwili swą nazwą głosić chwałę i wielkość asyryjskiego władcy. Budowa miasta trwała ok. 10 lat – w roku [[707 p.n.e.]] Sargon uroczyście się do niego wprowadził razem ze swym otoczeniem. Takie tempo budowy wskazuje na wielką liczbę zatrudnionych przy niej robotników. Byli to licznie ściągani z całego imperium jeńcy wojenni, często wykwalifikowani rzemieślnicy i artyści.

 

 

W środku znajdowały się liczne pałace i świątynie, które tworzyły odrębny [[Pałac Sargona w Dur-Szarrukin|królewski kompleks]] – swego rodzaju dzielnicę świątynno-rządową, znajdującą się w północnej, odgrodzonej również potężnym murem z wieżami i masywną bramą, od reszty części miasta. Cały ten kompleks pałacowo-świątynny wkomponowany był w północne mury obronne, wystając nawet poza ich linię, tworząc występ na zewnątrz. W tej tzw. cytadeli lub górnym mieście, znajdowały się również pałace wielmożów, a całość rozbudowana była na terasie wzniesionej na sztucznie usypanym wzgórzu, przez co dominowała nad resztą tzw. dolnego miasta. W południowo-zachodniej części miasta znajdowała się cytadela-arsenał, która, podobnie jak górna, również była wkomponowana w linię murów miejskich, aczkolwiek była znacznie mniejsza od tamtej.

Następca Sargona II – [[Sanherib]], przeniósł stolicę państwa do [[Niniwa|Niniwy]], co spowodowało, że Dur-Szarrukin utraciło na znaczeniu. Jednakże nie można jeszcze mówić o jego całkowitym upadku, gdyż było ono siedzibą wysokich dostojników państwowych w zasadzie aż do końca istnienia państwa asyryjskiego.

 

== Wykopaliska ==

W 1843 r. francuski konsul w Mosulu, [[Paul Emil Botta]], rozpoczął wykopaliska na wzgórzu Kujundżyk, czyli na miejscu starożytnej Niniwy. Zniechęcony jednak miernymi efektami pracy, po kilku dniach zrezygnował z tego miejsca i przeniósł się do pobliskiego Chorsabadu. Tam niemal od razu natrafił na ślady budowli starożytnej, czyli na miasto Dur-Szarrukin. Prace kontynuował aż do roku 1852, cały czas odkrywając coraz to nowe zabytki, które wysyłał do Francji. Przekonany, że odkopał już wszystko w tym miejscu co tylko było można, zakończył prace, nie zdając sobie sprawy, że odkopał zaledwie tylko fragment olbrzymiego pałacu królewskiego. Niemal od razu po Francuzach, prace podjęli Anglicy dokonując kolejnych odkryć, których efekty zasilały brytyjskie muzeum. W latach [[1852]]-[[1854]] pracami w Dur-Szarrukin kierował Victor Place, który odkrył dalszą część pałacu, ustalono przebieg linii murów obronnych i zlokalizowano siedem bram miasta. Na zabytki wywożone z tychże wykopalisk dokonano napadu w 1855 roku, w wyniku którego większość z nich utracono, gdyż zostały zatopione wraz z dokumentacją.

[[ko:두르샤루킨]]

[[it:Dur-Sharrukin]]

[[hu:Dúr-Sarrukín]]

[[nl:Dur-Sharrukin]]