Pismo syngaleskie: Różnice pomiędzy wersjami

Pismo syngaleskie wywodzi się pośrednio ze starożytnego indyjskiego pisma [[brahmi]], poprzez pismo [[grantha]] i stąd podobne jest do innych pism południowo-indyjskich, zwłaszcza [[pismo malajalam|malajalam]] i [[pismo tamilskie|tamilskiego]].

 

[[Plik:Sinhala-vowel.png|thumb|left|250px|Sposób zapisu sylab w alfabecie syngaleskim na przykładzie litery "ka"]]

Podobnie jak inne [[alfabet sylabiczny|abugidy]], podstawowym elementem alfabetu sinhala jest spółgłoska z inherentną samogłoską "a". Inne samogłoski zaznacza się odpowiednimi znakami diakrytycznymi. Istnieje 16 znaków samogłoskowych i 42 znaki do zapisu spółgłosek. <ref>http://www.speaksinhala.com/miscellaneous/sinhalascript.htm</ref> Istnieją również [[grafem]]y oznaczające czyste samogłoski, wystepujące w [[nagłos]]ie. Znaki podzielone są na dwie części: ''elu hodiya'', zwany także ''suddha sinhala'' (czysto syngaleskie) wystarczające do zapisywania słów pochodzenia syngaleskiego, zaś w przeszłości klasycznego języka syngaleskiego, zwanego ''elu'', stąd nazwa, oraz ''misra hodiya'' (dosłownie "alfabet mieszany") z dodatkowymi znakami do zapisywania dźwięków występujących w [[sanskryt|sanskrycie]] i [[pali]]<ref>http://dic.academic.ru/dic.nsf/enwiki/27508</ref>. Dotyczy to zwłaszcza spółgłosek przydechowych, nie występujących w jezyku syngaleskim.

 

{{Przypisy}}

 

[[Kategoria:Pismo]]

[[Kategoria:Sri Lanka]]

[[Kategoria:Pisma indyjskie]]

 

[[br:Skritur sinhalek]]

[[ja:シンハラ文字]]

[[ru:Сингальское письмо]]

[[ta:சிங்கள எழுத்துமுறை]]

[[th:อักษรสิงหล]]