I wojna szmalkaldzka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Radhadi (dyskusja | edycje)
Dodano informacje o interim augsburskim
m poprawa linków
Linia 1:
'''Pierwsza wojna szmalkaldzka''' [[1546]]-[[1547]] to konflikt religijny pomiędzy [[katolicyzm|katolickim]] [[władcy Niemiec|cesarzem Rzeszy]] [[Karol V Habsburg|Karolem V]] oraz [[protestantyzm|protestanckim]] [[związek szmalkaldzki|związkiem szmalkaldzkim]].
 
W roku [[1531]] władcy miast protestanckich na Reichstagu w [[Augsburg]]u powołali związek szmalkaldzki zagrażający władzy cesarza Karola V. Jednak dopiero po zawarciu przez cesarza [[pokój w Crepy|pokoju z Francją w Crepy]] w roku [[1544]] pojawiła się możliwość i środki wystąpienia przeciwko protestantom. W tym celu Karol V zawarł z [[papież Paweł III (papież)|papieżem Pawłem III]] sojusz przeciwko heretykom. Gdy w roku [[1546]] Związek odważył się wysłać swojego przedstawiciela na [[sobór trydencki]], cesarz zagroził wojną przywódcom protestantów [[Jan Fryderyk Wspaniałomyślny|Janowi Fryderykowi I]] [[władcy Saksonii|Saksońskemu]] oraz [[FilipLandgrafowie, Iksiążęta Heskii wielcy książęta Hesji|Filipowilandgrafowi IHesji]] [[Filip Wielkoduszny|Filipowi HeskiemuWielkodusznemu]]. Udało mu się natomiast przeciągnąć na swoją stronę protestanckiego księcia [[Maurycy Wettyn|Maurycego]] ([[Wettynowie|Wettyna]] z linii albrechtyńskiej), co nieco osłabiło Związek.
 
Wykorzystując sprzyjające okoliczności cesarz rozpoczął tzw. kampanię naddunajską przeciwko ważniejszym miastom związkowym: [[Ulm]], [[Konstancja (Niemcy)|Konstancja]], [[Biberach]]. Dnia [[24 kwietnia]] [[1547]] w [[bitwa pod Mühlberg|bitwie pod Mühlberg]] nad [[Łaba|Łabą]] zwyciężył on ostatecznie wojska przywódców protestanckich. Jan Fryderyk I dostał się do niewoli, po pewnym czasie poddał się także landgraf Filip Heski. Obu osadzono w więzieniu na terenie [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandów]]. Pomimo że takie miasta jak [[Brema]] i [[Magdeburg]] nadal stawiały opór, Związek praktycznie przestał istnieć. Jako nagrodę za przejście na stronę cesarza, Maurycy Wettyn otrzymał elektorat saski odebrany Janowi Fryderykowi I. Od tej pory ziemie [[Kurlandia|Kurlandii]] oraz pozostałe tereny [[Saksonia|Saksonii]] dostały się pod panowanie albrechtyńskiego rodu Wettynów. Dotychczasowym władcom z linii ernestyńskiej pozostały jedynie ziemie [[Turyngia|Turyngii]].