Diksoniowate: Różnice pomiędzy wersjami
nowa strona |
(Brak różnic)
|
Wersja z 09:24, 13 lut 2010
Diksoniowate (Dicksoniaceae) - to rodzina paproci z rzędu olbrzymkowców. Jej przedstawiciele występują głównie na półkuli południowej. Zaliczane są do tzw. paproci drzewiastych. Do najbardziej znanych należy dicksonia antarctica sprzedawana jako roślina doniczkowa.
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Klad | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina |
diksoniowate |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} A.B. Frank {{{cytat}}} |
Biotop
Lasy deszczowe strefy międzyzwrotnikowej oraz wilgotne lasy strefy umiarkowanej. W gorętszym klimacie preferują lasy górskie. Nie tolerują suszy ani ostrych mrozów, choć niektóre gatunki wytrzymują spadki temperatury do -5 stopni Celsjusza.
Zasięg geograficzny obejmuje (wraz z pobliskimi wysepkami) obszar od Malezji poprzez Nową Gwineę, Nową Kaledonię, Samoa, wschodnią Australię, Tasmanię aż po Nową Zelandię. Diksoniowate rosną również w Ameryce Południowej i Centralnej od Kuby przez południowy Meksyk, Boliwię po Chile. Odizolowane stanowiska spotkać można na archipelagu Juan Fernández oraz na Wyspie Świętej Heleny. Na kontynencie afrykańskim nie występują[2].
Wygląd
Wiele gatunków wykształca zdrewniały "pień". W istocie, jest to pionowe kłącze obrośnięte korzeniami przybyszowymi. Jego maksymalna wysokość wynosi około 10 metrów. Spośród paproci drzewiastych o wiele większe rozmiary osiągają blisko spokrewnione olbrzymkowate. Na przykład, nowozelandzka paproć mamaku (Cyathea medullaris) dorasta ponad 20 metrów. Na szczycie rośliny znajduje się parasol długich liści. Ich cechą charakterystyczną jest występowanie szorstkich włosków zamiast łusek, jak u olbrzymkowatych. Niektóre diksoniowate nie przyjmują drzewiastego pokroju - płożą się lub są epifitami .
Ewolucja
Diksoniowate są starsze ewolucyjnie od olbrzymkowatych. Najwcześniejsze wykopaliska pochodzą z Triasu [3]. Żyjące współcześnie gatunki są podzielona na 3 monofiletyczne podrodzaje: Calochlaena, Dicksonia, Lophosoria.
- ↑ Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf. A classification for extant ferns. „Taxon”. 55 (3), s. 705–731, 2006. (ang.).
- ↑ Mark F. Large, John E. Bragins: Tree Ferns. Timber Press Inc., 2004. ISBN 0-88192-630-2.
- ↑ Encyclopedia Britannica - Dicksoniaceae. [dostęp 9 luty 2010].