Wikipedia

Ścigacz okrętów podwodnych: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
uzupełnienia i ulepsz.
uzupełn.
Linia 11:
Konstrukcja i charakterystyki ścigaczy okrętów podwodnych zmieniały się w niewielkim stopniu, poza zmianami wynikającymi z postępu w dziedzinie budowy okrętów. Na większych okrętach tego typu montowano udoskonalane [[hydrofon]]y, a następnie [[sonar]]y i [[stacja hydrolokacyjna|stacje hydrolokacyjne]], służące do wykrywania okrętów podwodnych. Oprócz zwalczania okrętów podwodnych, ścigacze nadawały się do zadań patrolowych, a większe okręty tego typu także do eskortowania [[konwój morski|konwojów]], zwłaszcza przybrzeżnych. należy wspomnieć, że granica między dużymi ścigaczami okrętów podwodnych, a większymi okrętami przeciwpodwodnymi określanymi zbiorczo jako [[eskortowiec|eskortowce]] lub [[korweta|korwety]], nie była obiektywnie zdefiniowana. Prędkość większości ścigaczy okrętów podwodnych wynosiła w granicach 15 - 25 węzłów<ref name=conw22/>.
 
Głównym sposobem ataku ścigaczy okrętów podwodnych było przepłynięcie nad ustaloną lub domniemaną pozycją okrętu podwodnego i obrzucenie go bombami głębinowymi ze zrzutni rufowych lub miotaczy, ewentualnie atak okrętu podwodnego przed dziobem z wyrzutni [[rakietowa bomba głębinowa|rakietowych bomb głębinowych]], w przypadku okrętów w nie wyposażonych. W miarę dużego postępu w konstrukcji okrętów podwodnych po II wojnie światowej, klasa ścigaczy okrętów podwodnych okazałastała się jednak mało skutecznym środkiem walki. W [[lata 50. XX wieku|lat 50.]] - [[lata 60. XX wieku|60.]] XX wieku ścigacze okrętów podwodnych zostały więc wyparte przez większe i doskonalsze okręty przeciwpodwodne<ref name=conw47/> - [[korweta|korwety]] i jeszcze większe [[fregata (okręt eskortowy)|fregaty]], których głównym uzbrojeniem stały się [[torpeda|torpedy]] przeciw okrętom podwodnym i [[śmigłowiec|śmigłowce]] pokładowe. Po tym okresie, ścigacze okrętów podwodnych pozostały na uzbrojeniu już nielicznych marynarek wojennych, w tym [[Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej|polskiej]]. Z uzbrojenia polskiej Marynarki Wojennej ścigacze polskiego [[ścigacze okrętów podwodnych projektu 912M|projektu 912M]], mało skuteczne już wówczasw skutecznemomencie wejścia do służby, wycofano dopiero w [[2004]].
 
== Przykładowe charakterystyki ==
Linia 36:
|-
|typ MO4|| ZSRR<br>1936 || 50,5 t /<br>56,5 t || 26,9 / 4 m || 2x45 mm, 2 wkm, 3 km, bg || 24 w||
|-
|[[Ścigacze okrętów podwodnych projektu 122bis|proj. 122bis]]<br>(''Kronsztad'')|| ZSRR<br>1948 || 300 t /<br> 330 t|| 52,1 / 6,5 m || 1x85 mm, 2x37 mm, 6 wkm, 2 [[rakietowa bomba głębinowa|wrbg]] MBU-900, 2 mbg, [[bomba głębinowa|bg]] || 18 w ||
|-
|typ Le Fougueux|| Francja<br>1954 || 325 t /<br> 400 t|| 53,1 / 7,3 m || 2x40 mm, 2x20 mm, 1 mbg 120 mm, 2 [[miotacz bomb głębinowych|mbg]], [[bomba głębinowa|bg]] || 19 w ||dane późnych okrętów<ref name=conw47>Na podstawie Robert Gardiner (editor): ''Conway's All the world's fighting ships, 1947-1995'', Maryland, 1996, ISBN 1-55750-132-7</ref>
|-
|typ Hai III|| NRD<br>1965 || ? t /<br> 320 t|| 51,7 / 6,6 m || 4x30 mm, 4 [[rakietowa bomba głębinowa|wrbg]] RBU-1800, 24 [[bomba głębinowa|bg]] || 32 w ||<ref name=conw47/>
|-
|[[Ścigacze okrętów podwodnych projektu 912M|proj. 912M]]|| Polska<br>1970 || 212 t /<br> 235 t|| 41,3 / 6,29 m || 4x30 mm, 24 [[bomba głębinowa|bg]] || 24 w || <ref>Jarosław Ciślak, ''Polska Marynarka Wojenna 1995'', Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, ISBN 83-86776-08-0</ref>
|}
 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Ścigacz_okrętów_podwodnych”