Ścigacz okrętów podwodnych: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełn. |
uzupełnienia i ulepsz. |
||
Linia 1:
[[Plik:Uss pc-815 1.jpg|thumb|250px|Amerykański ścigacz okrętów podwodnych PC-815 (II w.św.)]]
[[Plik:IJN No14 Submarine Chaser 1941.jpg|thumb|250px|Japoński duży ścigacz okrętów podwodnych Ch 14 (II w.św.)]]
'''Ścigacz okrętów podwodnych''' – klasa niewielkich [[okręt|okrętów]] przeznaczonych do [[zwalczanie okrętów podwodnych|zwalczania okrętów podwodnych]], w zanurzeniu i na powierzchni, obecnie w większości zanikła. Ich [[wyporność]] wynosi od kilkudziesięciu do ok. 400-500 ton<ref name=conw22/>. Przeznaczone są głównie do działań przybrzeżnych.
Linia 9:
Uzbrojenie artyleryjskie ścigaczy było stosunkowo słabe, służące głównie do zwalczania wynurzonych okrętów podwodnych, a następnie też samoobrony przed samolotami. Składało się zwykle z kilku [[działko przeciwlotnicze|działek przeciwlotniczych]] małego kalibru lub [[karabin maszynowy|karabinów maszynowych]], a czasami z [[armata|armaty]] kalibru 75 - 85 mm<ref name=conw22/>.
Konstrukcja i charakterystyki ścigaczy okrętów podwodnych zmieniały się w toku ich rozwoju w niewielkim stopniu, poza
Głównym sposobem ataku ścigaczy okrętów podwodnych było przepłynięcie nad ustaloną lub domniemaną pozycją okrętu podwodnego i obrzucenie go bombami głębinowymi ze zrzutni rufowych lub miotaczy, ewentualnie atak okrętu podwodnego przed dziobem z wyrzutni [[rakietowa bomba głębinowa|rakietowych bomb głębinowych]], w przypadku okrętów w nie wyposażonych. W miarę dużego postępu w konstrukcji okrętów podwodnych po II wojnie światowej, klasa ścigaczy okrętów podwodnych stała się jednak mało skutecznym środkiem walki. W [[lata 50. XX wieku|lat 50.]] - [[lata 60. XX wieku|60.]] XX wieku ścigacze okrętów podwodnych zostały więc wyparte przez większe i doskonalsze okręty przeciwpodwodne<ref name=conw47/> - [[korweta|korwety]] i jeszcze większe [[fregata (okręt eskortowy)|fregaty]], których głównym uzbrojeniem stały się [[torpeda|torpedy]] przeciw okrętom podwodnym i [[śmigłowiec|śmigłowce]] pokładowe. Po tym okresie, ścigacze okrętów podwodnych pozostały na uzbrojeniu już nielicznych marynarek wojennych, w tym [[Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej|polskiej]]. Z uzbrojenia polskiej Marynarki Wojennej ścigacze polskiego [[ścigacze okrętów podwodnych projektu 912M|projektu 912M]], mało skuteczne już w momencie wejścia do służby, wycofano dopiero w [[2004]].
Linia 29:
|typ SC (110ft)|| USA<br>1917 || 77 t /<br> 85 t|| 33,5 / 4,5 m || 1x76 mm, 2 km, 1 [[miotacz bomb głębinowych|mbg]], [[bomba głębinowa|bg]] || 18 w ||<ref>Robert Gardiner (red.): ''Conway's All the World's Fighting Ships: 1906-1921'', US Naval Institute Press, Annapolis, 1985, ISBN 0-87021-907-3</ref>
|-
|typ PC|| USA<br>1940 || 414 t /<br> 463 t|| 52,9 / 7 m || 1x76 mm, 1x40 mm, 2 [[Mousetrap (broń)|Mousetrap]], 2 [[miotacz bomb głębinowych|mbg]], [[bomba głębinowa|bg]] || 19 w ||dane późnych okrętów<ref name=conw22/>
|-
|typ 13 (Ch 13)|| Japonia<br>1940 || 438 t /<br>453 t || 51 / 6,7 m || 1x76 mm, 3x25 mm, 2 [[wkm]], 2 [[miotacz bomb głębinowych|mbg]], 36 bg || 16 w||dane późnych okrętów<ref name=ow/>
|-
|typ
|-
|typ
|-
|typ VAS|| Włochy<br>1942 || 68 t || 28 / 4,3 m || 1-2x20 mm, 2 km, 2 [[wyrzutnia torpedowa|wt]] 450 mm, 26 bg || 20 w||<ref name=conw22/>
|-
|typ MO-4|| ZSRR<br>1937 || 53 t /<br>56,5 t || 26,9 / 4 m || 2x45 mm, 2 [[wkm]], 8 bg || 24-25,5 w||kutry o uniwersalnym zastosowaniu<ref name=pat>S.W. Patjanin, ''Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMF SSSR 1941-1945 gg.'', Moskwa 2009, seria Morskaja Kampania 3(24)/2009</ref>
|-
|typ OD-200|| ZSRR<br>1943 || 44,2 t /<br>47,2 t || 23,4 / 4 m || 1x37 mm, 4 [[wkm]], 12 bg || 24 w||używane w Polsce<ref name=pat/>
Linia 43 ⟶ 47:
|typ Le Fougueux|| Francja<br>1954 || 325 t /<br> 400 t|| 53,1 / 7,3 m || 2x40 mm, 2x20 mm, 1 mbg 120 mm, 2 [[miotacz bomb głębinowych|mbg]], [[bomba głębinowa|bg]] || 19 w ||dane późnych okrętów<ref name=conw47>Na podstawie Robert Gardiner (editor): ''Conway's All the world's fighting ships, 1947-1995'', Maryland, 1996, ISBN 1-55750-132-7</ref>
|-
|
|-
|typ Hai III|| NRD<br>1965 || ? t /<br> 320 t|| 51,7 / 6,6 m || 4x30 mm, 4 [[rakietowa bomba głębinowa|wrbg]] RBU-1800, 24 [[bomba głębinowa|bg]] || 32 w ||napęd turbinami gazowymi ([[CODOG]])<ref name=conw47/>
|-
|[[Ścigacze okrętów podwodnych projektu 912M|proj. 912M]]|| Polska<br>1970 || 212 t /<br> 235 t|| 41,3 / 6,29 m || 4x30 mm, 24 [[bomba głębinowa|bg]] || 24 w || <ref>Jarosław Ciślak, ''Polska Marynarka Wojenna 1995'', Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, ISBN 83-86776-08-0</ref>
|