|
'''Sinanüddin Jusuf paszaPasza''' a dla [[Europa|Europejczyków]] '''Sinan paszaPasza''', (zm. 21 grudnia 1553) był [[Kapudan pasza|kapudanem paszą]] (admirałem) [[Imperium osmańskie|osmańskiej]] floty przez okres około czterech lat od 1550 do końca 1553, za panowania [[Sulejman Wspaniały|Sulejmana Wspaniałego]]. Poprzednik na tym stanowisku [[Pijal paszaPasza|Pijala paszyPaszy]]; brat [[Wielki wezyr|wielkiego wezyra]] [[Damat Rüstem Pasza|Damat Rüstema]], zięcia [[sułtan]]a Sulejmana.
Sinan paszaPasza i [[Turgut|Turgut Reis]] współpracowali podczas kulku ekspedycji w basenie [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]], głównie u wybrzeży [[Włochy|Włoch]] i [[Afryka Północna|Afryki Północnej]]. Sinan nie był tak doświadczony w sprawach morskich jak Turgut, który był jednym z najznamienitszych dowódców tureckiej floty, co często doprowadzało do spięć między nimi. Wkrótce po zdobyciu [[Trypolis]]u w roku 1551, cała flota osmańska zostawiła Sinana na brzegu i podążyła za Turgutem wybrawiającym się właśnie na [[Morze Tyrreńskie]]. Dowódcy okrętów oznajmili, że chcą służyć wyłącznie pod rozkazami Turguta. Jednak Turgut Reis, uznawszy, że może być to potraktowane jako bunt i zdrada, kazał im zawrócić i podporządkować się rozkazom Sinana.
Zaniepokojony sytuacją, ale będący pod wrażeniem dowódczych talentów Turguta, sułtan Sulejman kazał Sinanowi ''"robić wszystko, co Turgut powie"''. Większość żeglarzy tureckiej tamtych czasów była przekonana, że Turgutowi należy się stanowisko Sinana.
Sinan pasza zmarł 21 grudnia 1553 w swoim pałacu mieszczącym się przy dzisiejszym placu [[Hipodrom (Konstantynopol)|Sultanahmet]] w [[Stambuł|Stambule]], a pochowany został w ogrodach sułtańskiego meczetu w dzielnicy Üsküdar, dziele znanego architekta osmańskiego [[Sinan|Mirama Sinana]].
Sinan paszaPasza sfinansował budowę w Stambule, w dzielnicy [[Beşiktaş]] meczet własnego imienia, w którym chciał być pochowany, ale ten w chwili śmierci admirała nie był jeszcze gotowy. Mimo że miał dwie córki i syna, Sinan przekazał w testamencie całą swą fortunę Sultanie Mihrimie, córce Sulejmana Wspaniałego i żonie własnego brata, wielkiego wezyra Rüstema.
== Bibliografia ==
|
