László Deák: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
link do Kampfgruppe
modyfikacja ost edycji
Linia 5:
Do czerwca [[1942]] r. dowodził 9 pułkiem piechoty Honvédów "Hunyadi János" w [[Szeged]], a do sierpnia – 19 Dywizją Rezerwową. Na ich czele uczestniczył w rajdzie okupacyjnych wojsk węgierskich po południowej [[Baczka|Baczce]], w wyniku którego zostało zamordowanych ogółem ok. 3,8 tys. serbskich i żydowskich cywilów. W sierpniu został z tego powodu usunięty z armii, a rok później oskarżony o zbrodnie wojenne.
 
W styczniu [[1944]] r. wstąpił ochotniczo do [[Waffen-SS]], zostając dowódcą SS-[[Grupa Bojowa SS Déak|SS-Kampfgruppe]] Deák]] w stopniu SS-Oberführera. Została ona przeniesiona do [[Belgrad]]u, gdzie Węgrzy otrzymali niemieckie mundury, wyposażenie i uzbrojenie. Stamtąd powróciła na [[Węgry]], gdzie od 10 września rozpoczęto szkolenie wojskowe w rejonie miejscowości [[Titel]] w komitacie [[Bacs]]. Po 12 dniach Węgrzy zostali przetransportowani do południowej Baczki w celu zwalczania [[komunizm|komunistycznej]] partyzantki [[Josip Broz Tito|Josipa Broz Tity]]. W wyniku ciężkich walk SS-Kampfgruppe "Déak" utraciła niemal 1/3 stanu osobowego. W tej sytuacji 28 października została wycofana na tyły, a następnie wysłana na Węgry do [[Kaposvár]], a następnie do [[Zalaszentgrót]]. 3 listopada rozwiązano ją i włączono do [[25 Dywizja Grenadierów SS (1 węgierska) Hunyadi|25 Dywizji Grenadierów SS "Hunyadi"]], gdzie stała się zaczątkiem formowanego w Szeged 61 Pułku Grenadierów SS. Jego dowódcą został L. Deák. W lutym [[1945]] r. uczestniczył w pracach organizacyjnych związanych z tworzeniem [[XVII Korpus Armijny SS (węgierski)|XVII Korpusu Armijnego SS (węgierskiego)]]. W pierwszych dniach maja poddał się w [[Bawaria|Bawarii]] wraz z ocalałymi żołnierzami 61 Pułku Grenadierów SS Amerykanom.
 
Jego dalsze losy nie są do końca znane. Według części historyków popełnił w niewoli samobójstwo, natomiast inni twierdzą, że został zamordowany przez amerykańskich żołnierzy. Są też zdania, że podobno został wydany Jugosłowianom, którzy osądzili go za zbrodnie wojenne w Baczce i skazali 31 października [[1946]] r. na karę śmierci. 5 listopada miała być ona wykonana przez rozstrzelanie.