Chaldi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Zanikanie kultu Chaldiego: lit. |
m →Zanikanie kultu Chaldiego: int. |
||
Linia 41:
== Zanikanie kultu Chaldiego ==
W 714 roku p.n.e. król asyryjski [[Sargon II]]
W ostatnich latach istnienia Urartu stolicę przeniesiono do [[Teiszebaini]], ośrodka kultu Tejszeby. W dokumentach królewskich coraz częściej zwracano się do Tejszeby, a nawet asyryjskiego Aszura i [[Babilon|babilońskiego]] [[Marduk]]a<ref>M. Salvini, ''Una Stele di Rusa III Erimenahi dalla zona di Van'', ''Studi micenei ed egeo-anatolici'', 44(2002) nr 2, s. 115-144.</ref>. W pochodzącym z VIII wieku p.n.e. liście króla Asyrii, którego autorstwo przypisuje się albo [[Tiglatpilesar III|Tiglatpilesarowi III]], albo [[Sargon II|Sargonowi II]], wspomniany został zwiadowca Parni-aldi. Imię to przyczyniło się do powstania hipotezy, że oznacza ono "posiadający ''farn'' od boga Chaldiego", gdzie ''farn'' to religijny [[Iran|irański]] termin; ''aldi'' w imieniu szpiega to regionalne zniekształcenie imienia Chaldi<ref>Э. А. Грантовский, ''Ранняя история иранских племен Передней Азии'', Москва 2007, s. 350-352.</ref>. Zdaniem I. M. Djakonowa, Chaldi przetrwał jako [[Michrom]] w religii plemion ormiańskich. Został zapożyczony od [[Ludy irańskie|ludów irańskich]], które z kolei po upadku Urartu włączyli go do swojej [[Mitologia|mitologii]]<ref>И. М. Дьяконов, ''Архаические мифы Востока и Запада'', Москва 1990, s. 211, 224.</ref>.
|