Jądro kometarne: Różnice pomiędzy wersjami

 

 

Jądro komety jest obiektem nietrwałym. Kometa poruszając się po swej [[elipsa|eliptycznej]] [[orbita|orbicie]], przechodzi często bardzo blisko [[Słońce|Słońca]] - przez tzw. [[peryhelium]] - co powoduje uwalnianie się cząstek z powierzchni jądra. Im bliżej Słońca, tym zjawisko to staje się intensywniejsze. Wokół jądra tworzy się [[głowa komety]], a [[wiatr słoneczny]] i ciśnienie promieniowania słonecznego odpychają uwolnione cząstki w kierunku odsłonecznym, tworząc [[warkocz kometarny]]. Zjawiska te związane są z utratą masy tego ciała i mogą być tak intensywne, że dochodzi nawet do rozpadu jądra.

Poruszając się po okołosłonecznej orbicie, kometa traci swój budulec przy każdym bliskim spotkaniu z naszą Dzienną Gwiazdą. Pozostawia tę [[materia (fizyka)|materię]] wzdłuż swej trajektorii, a gdy orbita [[Ziemia|Ziemi]] przetnie orbitę komety, w [[atmosfera|atmosferę]] wpadają liczne "odłamki", tworząc zjawisko [[rój meteorów|roju meteorów]].

 

 

[[Kategoria:Fizyka komet]]