Numerus clausus (szkolnictwo wyższe): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
zmiana Niemców na Nazistów |
LiveRC: Anulowanie modyfikacji użytkownika 149.156.124.21; cofnięcie do wersji autora 83.27.153.65 |
||
Linia 24:
W [[Polska|Polsce]] próbowano formalnie wprowadzić ''numerus clausus'' w [[1923]] roku, ale spotkało się to z zastrzeżeniami ze strony [[Liga Narodów|Ligi Narodów]], a także protestami oświeconych warstw społeczeństwa. Stało się to jednak w [[1937]] roku, gdy niektóre uniwersytety przyjęły limit 10 procent, zgodny z udziałem ludności żydowskiej w kraju. Przedtem udział studentów żydowskich sięgał 20-40 procent. Spowodowany tym wyjazd wielu młodych ludzi na studia zagraniczne, paradoksalnie, uratował im życie w czasie wojny.
Oficjalnym powodem takiej polityki była chęć wyrównania szans młodzieży polskiej, która była dyskryminowana jeszcze w czasach carskich, oraz promowania młodzieży z małych ośrodków, która miała mniejsze szanse w porównaniu z miejską młodzieżą żydowską. Pomimo ograniczeń inteligencja pochodzenia żydowskiego stanowiła przed drugą wojną światową niemal połowę całej inteligencji, ale wskutek wymordowania ludności żydowskiej przez
Specyficzną formą numerus clausus w państwach komunistycznych były tzw. [[Punkty za pochodzenie|punkty za pochodzenie społeczne]]. Inną formą było wymuszanie równego udziału płci na studiach medycznych, chociaż badania wykazywały, że kobiety lepiej radzą sobie na egzaminach. Wszystkie formy "pozytywnej dyskryminacji" zostały zaniechane po [[1989]] roku.
| |||