Zagórze (powiat dębicki): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
rozwinięcie, WP:SK |
m poprawa błędów ortograficznych (cd. kierunków świata) |
||
Linia 37:
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo tarnowskie|województwa tarnowskiego]].
Zagórze tworzy [[sołectwo]] w ramach gminy Jodłowa, o powierzchni 3,06 km<sup>2</sup>. Graniczy ze [[Słotowa|Słotową]], [[Strzegocice|Strzegocicami]], [[Dęborzyn]]em, [[Dzwonowa|Dzwonową]] i [[Lubcza (województwo małopolskie)|Lubczą]]. Miejscowość położona jest w północno
Wieś powstała w XIV wieku jako własność [[benedyktyni|benedyktynów]] z [[kościół św. Piotra i św. Pawła w Tyńcu|opactwa w Tyńcu]], co potwierdził dokument króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] z 1456 roku. W czasach [[I Rzeczpospolita|I Rzeczpospolitej]] Zagórze należało do [[powiat pilźnieński|powiatu pilźnieńskiego]], wchodzącego w skład [[województwo sandomierskie (I Rzeczpospolita)|województwa sandomierskiego]]. Po [[rozbiory Polski|rozbiorach Polski]] wieś była w [[zabór austriacki|zaborze austriackim]]. Benedyktyni tynieccy utracili prawa własności do Zagórza w początku XIX wieku.
|