Bitwa pod Hołowczynem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 26:
 
== Wstęp ==
Po wieloletnich gonitwach na terenie [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] i [[Saksonia|Saksonii]] król Szwecji Karol XII nie mógł już sobie pozwolić na dalsze lekceważenie odnoszącej coraz poważniejsze sukcesy Rosji. Ruszył więc na wschód, licząc, że i tym razem szybko pokona przeciwnika. Najlepszą drogą do wnętrza Rosji była długa trasa z [[Grodno|Grodna]] przez [[Mińsk]] i [[Smoleńsk]]. Na drodze ze Smoleńska do [[Moskwa|Moskwy]] nie było już żadnej większej rzeki, przez którą trzeba by się przeprawiać. Karol XII wybrał jednak krótszą, ale za to trudniejszą trasę przez rzeki [[Berezyna (rzeka)|Berezynę]] i [[Druć]]. Armia szwedzka w czerwcu 1708 roku opuściła swe zimowe kwatery leżące w pobliżu [[Radoszkowice (Białoruś)|Radoszkowic]] i ruszyła wybraną przez swego króla trasą. Trudny teren i panująca wtedy fatalna pogoda w ogromnym stopniu utrudniały marsz szwedzkich żołnierzy.
 
Wybór tak nieoczekiwanej marszruty zmylił Rosjan, którzy nie potrafili odgadnąć rzeczywistych zamiarów armii szwedzkiej. Na domiar złego wobec braku cara [[Piotr I Wielki|Piotra I]] dowodzący armią rosyjską feldmarszałek [[Borys Szeremietiew|Borys Szeremietew]] musiał borykać się z rywalizującym z nim [[Aleksander Mienszykow|Aleksandrem Mienszykowem]]. Po naradzie wojennej postanowiono cofnąć rosyjską linię obrony do rzeki [[Dniepr]]. W czerwcu i lipcu armia rosyjska częściami przerzucona została w rejon rzeki Wabicz, bagnistego dopływu rzeki Druć.