Wersja z 22:34, 6 cze 2010 edytuj Piotr967 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 44 599 edycji najwiekszy okaz, bazowy art Shimady et al. dodam wkrótce, jak odszukam ← poprzednia edycja		Wersja z 22:35, 6 cze 2010 edytuj anuluj edycję Piotr967 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 44 599 edycji lit. następna edycja →
Linia 20: Z powodu chrzęstnej budowy [[szkielet (anatomia)\|szkieletu]] zachowało się niewiele skamieniałości szkieletów tego taksonu i jest on znany głównie ze skamieniałości w postaci zębów. Korony zębów mają dość szeroki, spłaszczony i pokryty żebrami wierzchołek otoczony marginalium z drobnymi zmarszczkami. Są to zęby typu miażdżącego, przylegając do siebie tworzyły płyty złożone z kilkuset zębów na szczęce i służyły głównie do miażdżenia muszli bezkręgowców (np. małży, amonitów), które były podstawowym pokarmem tych rekinów. Ptychodusy były rekinami morskimi, przydennymi, o zarysie ciała ~~podobny~~podobnym do [[~~rekin~~rekiny ~~dywanowaty~~dywanowe\|rekinów ~~dywanowatych~~dywanowych]]. Spotykane głównie w morzach półkuli północnej, gdzie były kosmopolityczne. Największe rozmiary wiązane są z gatunkiem ''Ptychodus mortoni'' z Ameryki Północnej, gdyż długość jednego z osobników tego taksonu oszacowano na przeszło 10 m (choć na bazie mocno niekompletnego materiału i z paroma założeniami), co czyni go największym drapieżnym rekinem mezozoiku.

Ptychodus: Różnice pomiędzy wersjami