|
'''Mikologia''' – dział [[biologia|biologii]] zajmujący się badaniem [[grzyby|grzybów]] (''Fungi''), ich [[systematyka|systematyką]], budową ([[morfologia|morfologią]], [[anatomia|anatomią]], [[cytologia|cytologią]]), [[fizjologia|fizjologią]] a także znaczeniem dla człowieka.
W połowie [[XIX wiek]]u z mikologii wyodrębniła się [[fitopatologia]], czyli patologia roślin. Obecnie obserwuje się intensywny rozwój [[mikologia lekarska|mikologii lekarskiej]] i [[mikologia przemysłowa|mikologii przemysłowej]], której jednym z działów jest [[mikologia budowlana]].
Jedną z gałęzi mikologii jest [[lichenologia]] zajmująca się nieformalną grupą grzybów: [[porosty|porostami]] (''Lichenes'').
Oprócz terminu "mikologia" spotyka się też termin "mykologia". Zdaniem językoznawców ten drugi termin jest jednak nieporawny.<ref>[http://archiwum.wiz.pl/1997/97082200.asp Jan Miodek, ''Dlaczego Mikologia'', Wiedza i Życie, 8/1997]</ref>
Do nowego artykułu: Mykologia budowlana
Mykologia budowlana jest nauką dotyczącą walki z niszczącym działaniem grzybów domowych i owadów technicznych szkodników drewna na elementy budowli. Strzępki grzybni w poszukiwaniu pożywki organicznej przerastają mury nośne budynków, a nawet beton docierając do pokarmu organicznego - drewna. Rozwojowi grzybów domowych sprzyjają podstawowe czynniki - zawilgocenie, brak dostępu powietrza, brak dostępu naturalnego światła. W przyrodzie istnieje wiele gatunków grzybów domowych i pleśni mających różne działania destrukcyjne na drewno. Do najważniejszych, najbardziej szkodliwych należą grzyby:
grzyb domowy właściwy - Merulius lacrymans
Grzyb piwniczny - Coniophora cerebella
Grzyb domowy biały - Poria vaporaria
Grzyb kopalniany - Paxillus acheruntius
Mury nośne budynków nie posiadające izolacji poziomej przeciwwilgociowej podciągają kapilarnie wodę z gruntu powodując swoje zawilgocenie i ułatwiają w ten sposób penetrację strzępkom grzybni, działającym destrukcyjnie na cegły i zaprawy murarskie. W zależności od rodzaju grzyba proces niszczący przebiega wolniej, lub w postępie geometrycznym. Cegły i zaprawa muurarska sypią się po dotknięciu na proszek.
Walka z grzybem domowym polega na profilaktyce budowlanej w czasie wznoszenia budowli według zasad budowlanych, jak również do różnych zabiegów chemicznych zgodnie z zasadami mykologii budowlanej.
Do groźnych szkodników biologicznych drewna należą niektóre owady. Żerują one na tkance drewna odżywiają się mączką drzewną drążąc chodniki larwalne, w postaci larw wychodzą na powierzchnię przez otwory wylotowe, żerują przez wiele pokoleń, doprowadzając do całkowitego zniszczenia drewna. Stosuje się dla ochrony przed porażeniem owadami różne środki chemiczne, impregnaty etc.
Przykładami zniszczeń drewna przez owady techniczne szkodniki drewna są np. stare ikony,drewniane ramy obrazów, lub drewniane więźby dachowe.
Do najbardziej szkodliwych owadów technicznych szkodników drewna należą:
Spuszczel - Hylotrupes bajulus
Kołatek domowy - Anobium punctatum
Kołatek uparty - Anobium pertinax
Wyschlik grzybokorożny - Pulinus pectinicornis
Niektóre grzyby wywierają wpływ cancerogenny na zdrowie człowieka.
Zasłużonym badaczem szkodliwego działania grzybów na ludzki organizm był prof.hematologii Julian Aleksandrowicz, który swoje badania przeprowadzał na podstawie ekspertyz budowlanych biegłego mykologa mgr. inż. Aleksandra Szumańskiego, ówczesnego biegłego sądowego w zakresie budownictwa i mykologii budowlanej.
Bibliografia:
dr inż. Michał Czajnik
mgr. inż. Zygmunt Lehnert
dr. inż Stefan Lerczyński
prof. dr. inż. Jerzy Ważny "Impregnacja i odgrzybianie w budownictwie "Arkady" Warszawa 1970
Kategoria: Mykologia
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
<refrences />
* Zygmunt Adamski, Halina Batura-Gabryel. ''Mikologia lekarska.'' Akademia Medyczna, Poznań 2007, wyd. 2, 395 str., ISBN 978-83-60187-76-0
{{Bibliografia stop}}
| 