Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji: Różnice pomiędzy wersjami

Została utworzona [[13 marca]] [[1898]] roku w [[Mińsk]]u. Jej sekcjami [[autonomia|autonomicznymi]] były [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|SDKPiL]] i [[Bund]]. Od [[1903]] roku, po II zjeździe partii w [[Bruksela|Brukseli]] i [[Londyn]]ie w [[1903]], podzielona na [[frakcja (polityka)|frakcje]] [[bolszewicy|bolszewików]] i [[mienszewicy|mienszewików]]. Trzecią frakcją w SDPRR była działająca od [[1913]] frakcja [[międzydzielnicowcy|międzydzielnicowców]]. Po [[rewolucja lutowa 1917|upadku caratu]] i powrocie [[Włodzimierz Lenin|Lenina]] z emigracji wobec polityki przedstawionej przez niego w [[tezy kwietniowe|tezach kwietniowych]] drogi frakcji SDPRR ostatecznie się rozeszły <ref> międzydzielnicowcy we wrześniu 1917 przyłączyli się do bolszewików </ref>, a frakcje wyodrębniły się w partie. Po [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] i stworzeniu monopartyjnej dyktatury przez bolszewików <ref>wbrew stanowisku mienszewików, eserowców i części bolszewików, postulujących socjalistyczny rząd koalicyjny oparty o przygniatającą większość [[parlament]]arną uzyskaną w powszechnych wyborach do Konstytuanty w grudniu 1917</ref> sprawująca władzę partia bolszewików utworzyła [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Rosyjską Partię KomunistycznaKomunistyczną (bolszewików)]], natomiast partia mienszewików po przejściowym okresie tolerowanego istnienia w [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] w czasie [[Wojna domowa w Rosji|rosyjskiej wojny domowej]]<ref>gdy opowiedziała się jako [[neutralność|neutralna]], a przeciw politykom i formacjom wojskowym [[Biała Armia|Białych]],zaś bolszewicy dopuszczali do wyboru działaczy mienszewickich do rad i tolerowali istnienie organizacji partyjnej.</ref> została ostatecznie zdelegalizowana przez bolszewików w roku [[1920]], a jej aktywiści udali się na wymuszoną emigrację.