Susan Sullivan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie linkowania
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: poprawa disambigów
Linia 27:
Jest drugim dzieckiem i starszą córką Brendana i Helen Sullivanów. Jej ojciec był [[alkoholik]]iem. Dorastała wraz ze starszym bratem Brendanem Sullivanem Jr. i młodszą siostrę Brigid na [[Long Island]]. Już od wczesnych lat młodzieńczych przejawiała zainteresowanie aktorstwem, występując w lokalnych produkcjach teatralnych i dorabiając jako modelka. W wieku 16 lat uczęszczała do Amerykańskiej Akademii Sztuk Dramatycznych (American Academy of Dramatic Arts) w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. Kiedy jednak zaproponowano jej trzyletnie [[stypendium]], przeniosła się na wydział [[teatr]]u i [[Psychologia|psychologii]] na Hofstra University w Hempstead w stanie [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], odrzucając propozycję studiów na Uniwersytecie Carnegie-Mellon lub Uniwersytecie Nowego Jorku. Po raz pierwszy stanęła przed kamerami we [[Włochy|włoskim]] [[serial]]u ''Powstanie Barbarzyńców'' (''La Rivolta dei barbari'', [[1964 w filmie|1964]]).
 
W [[1966]] roku po ukończeniu studiów, rozpoczęła swoją karierę na małym ekranie od udziału w [[Opera mydlana|operze mydlanej]] [[American Broadcasting Company|ABC]] ''Cienie o zmroku'' (''Dark Shadows'', [[1967 w filmie|1967]]) i roli Trzeciej Wiedźmy w telewizyjnej [[Adaptacjaadaptacja filmowa|adaptacji]] [[dramat]]u [[William Szekspir|Williama Szekspira]] ''[[Makbet]]'' (''Macbeth'', [[1968 w filmie|1968]]). Występowała w teatrach: Cleveland Playhouse, Hartford Stage Company i National Repertory Theat, zanim zadebiutowała na scenie [[broadway]]owskiej w sztuce [[Komedia|komediowej]] ''Avanti!'' (od [[31 stycznia]] do [[17 lutego]] [[1968]]) oraz przedstawieniu Murraya Schisgala ''Jimmy Shine'' (od [[5 grudnia]] [[1968]] do [[26 kwietnia]] [[1969]]) jako Elizabeth u boku [[Dustin Hoffman|Dustina Hoffmana]].
 
Następnie związała się ze sceną [[Nowy Jork|nowojorskich]] teatrów i grała w spektaklach ''[[Piękna część]]'' (''The Beauty Part'') i ''Ostatni śnieg'' (''A Late Snow''), zdobywając jednocześnie popularność wśród telewidzów w dwóch [[Opera mydlana|operach mydlanych]] [[American Broadcasting Company|ABC]] – ''Świat na uboczu'' (''A World Apart'', [[1970 w filmie|1970]]-[[1971 w filmie|71]]) jako Nancy Condon i ''Inny świat'' (''Another World'', [[1971 w filmie|1971]]-[[1976 w filmie|76]]) w roli Lenore Moore Curtin Delaney. Bliższą uwagę zwróciła na siebie kreacją Maggie Porter w telewizyjnej [[Ekranizacja|ekranizacji]] [[Powieść|powieści]] [[Irwin Shaw|Irwina Shaw]] – [[miniserial]]u [[American Broadcasting Company|ABC]] ''Pogoda dla bogaczy'' (''Rich Man, Poor Man – Book II'', [[1976 w filmie|1976]]). Jej rola [[Lekarz|lekarki]] dr Julie Farr pomagającej pacjentkom w narodzinach dziecka w [[serial]]u [[American Broadcasting Company|ABC]] ''[[Mając dzieci]]'' (''Having Babies'', [[1978 w filmie|1978]]) była nominowana do nagrody [[Emmy]].
 
Zasłużonym powodzeniem cieszyła się rola Maggie Gioberti Channing, przykładnej żony i matki, siostry miejscowej [[Prostytutka|prostytutki]], ofiary [[Amnezja organiczna|amnezji]], wdowy, rodzica porwanego dziecka, a jej charakter w ostatecznym rozrachunku był uśmiercony przez utopienie w [[Opera mydlana|operze mydlanej]] [[CBS]] ''Falcon Crest'' ([[1981 w filmie|1981]]-[[1989 w filmie|89]]). Pojawiła się w dwóch [[adaptacja filmowa|adaptacja filmowa]]ch telewizyjnych – [[Dramat|dramacie]] [[Sidney Sheldon|Sidneya Sheldona]] [[NBC]] ''Gniew aniołów-kontynuacja'' (''Rage of Angels: The Story Continues'', [[1986 w filmie|1986]]) z [[Jaclyn Smith]] i [[Melodramat|melodramacie]] [[Danielle Steel]] [[NBC]] ''[[Zupełnie obcy człowiek]]'' (''A Perfect Stranger'', [[1994 w filmie|1994]]) u boku [[Robert Urich|Roberta Uricha]]. Dużo satysfakcji i nominację do nagrody [[Złoty Glob|Złotego Globu]] przyniosła jej postać Kitty Montgomery, snobistycznej i rozdrażnionej matki Grega (w tej roli [[Thomas Gibson (aktor)|Thomas Gibson]]) w [[sitcom]]ie [[American Broadcasting Company|ABC]] ''Dharma i Greg'' (''Dharma & Greg'', [[1997 w filmie|1997]]-[[2002 w filmie|2002]]). Powróciła na scenę West Coast w przedstawieniach: ''Piątego lipca'' (''Fifth of July'') [[Lanford Wilson|Lanforda Wilsona]], ''[[Ostatnie lato w Zatoce Niebieskiej Ryby]]'' (''Last Summer at Blue Fish Cove''), ''Niebezpieczny kąt'' (''Dangerous Corner'') oraz na scenie Pasadena Playhouse w ''Szklana menażeria'' [[Tennessee Williams]]a ([[2000]]). Odbyła tournée ze spektaklami ''Wujek Wania'' [[Anton Czechow|Antoniego Czechowa]], ''[[Biedny Bitos]]'' (''Poor Bitos''), ''Żałoba przystoi Elektrze'' (''Mourning Becomes Electra'') [[Eugene O'Neill]]a i ''[[Maria, Maria]]'' (''Mary, Mary'').
 
Na [[kino]]wym ekranie grywała bardzo rzadko. Po debiucie w [[Dreszczowiec|thrillerze]] ''Zachwycenie mordercy'' (''Killer's Delight'', [[1978 w filmie|1978]]) i roli matki tytułowego bohatera w filmie ''Pamięć dla Tina'' (''A Memory for Tino'', [[1996 w filmie|1996]]), znalazła się w obsadzie [[Komedia|komedii]] [[romans (gatunek literacki)|romantycznej]] ''[[Mój chłopak się żeni]]'' (''My Best Friend's Wedding'', [[1997 w filmie|1997]]) jako matka rywalki ([[Cameron Diaz]]) głównej bohaterki.