Klasztor w Batalha: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kategoria:Współczesne klasztory i konwenty dominikańskie
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Kapitularz na Kapitularz (architektura), WP:SK
Linia 1:
{{UNESCO infobox
| nazwa = Klasztor w Batalha
| grafika = BatalhaFacade1.jpg
| kraj = {{Państwo|PRT}}
| typ = kulturowe
| kryterium = i, ii
| ID = 264
| region = [[Obiekty z listy dziedzictwa UNESCO w Europie|Europa i Ameryka Północna]]
| rok = 1983
| sesja = 7
| zmiany =
| zagrożenie =
| link = http://whc.unesco.org/en/list/264
}}
'''Klasztor Matki Boskiej Zwycięskiej''' ([[Językjęzyk portugalski|port.]] ''Convento de Santa Maria da Vitória''), zwany często '''Klasztorem w [[Batalha]]''', to jeden najwspanialszych przykładów architektury i sztuki gotyku w [[Portugalia|Portugalii]]. W roku 1983 wpisany został na [[Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO]]. Budowę zespołu klasztornego zainicjował król [[Jan I Dobry|Jan I]], w podzięce za pomoc Matki Boskiej i zwycięstwo w [[Bitwa pod Aljubarrota|bitwie pod Aljubarrotą]]. Budowę rozpoczęto w roku [[1385]]. Trwała blisko 150 lat i kolejni władcy odciskali na klasztorze swoje ślady, dobudowując nowe budynki lub przebudowując istniejące. Wraz z klasztorem powstała miejscowość Batalha ([[Językjęzyk portugalski|port.]] ''batalha'' - bitwa). W [[1388]] roku klasztor został oddany [[Dominikanie|dominikanom]], którzy zachowali go aż do likwidacji zakonów religijnych w roku [[1834]]. Wielki projekt architektoniczny, jakim była budowa klasztoru, służył przede wszystkim demonstracji królewskiej potęgi. Stał się symbolem zapoczątkowanej przez [[Jan I Dobry|Jana I]] dynastii [[Aviz (dynastia)|Aviz]] i nowej epoki w historii Portugalii. Klasztor uważany jest za wzorcowy przykład połączenia architektury [[Architektura gotycka w Anglii|angielskiego gotyku]] i elementów rodzimego stylu [[Styl manueliński|manuelińskiego]].
 
'''Kościół''' – trójnawowa [[bazylika]] z [[transept|transeptem]]em. Ma 80 metrów długości i jest jednym z największych kościołów gotyckich w Portugalii. Elewacje bardzo bogato zdobione, elementy konstrukcyjne zwieńczone zdobionymi [[pinakiel|pinaklami]].
'''Klasztor Matki Boskiej Zwycięskiej''' ([[Język portugalski|port.]] ''Convento de Santa Maria da Vitória''), zwany często '''Klasztorem w [[Batalha]]''', to jeden najwspanialszych przykładów architektury i sztuki gotyku w [[Portugalia|Portugalii]]. W roku 1983 wpisany został na [[Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO]]. Budowę zespołu klasztornego zainicjował król [[Jan I Dobry|Jan I]], w podzięce za pomoc Matki Boskiej i zwycięstwo w [[Bitwa pod Aljubarrota|bitwie pod Aljubarrotą]]. Budowę rozpoczęto w roku [[1385]]. Trwała blisko 150 lat i kolejni władcy odciskali na klasztorze swoje ślady, dobudowując nowe budynki lub przebudowując istniejące. Wraz z klasztorem powstała miejscowość Batalha ([[Język portugalski|port.]] ''batalha'' - bitwa). W [[1388]] roku klasztor został oddany [[Dominikanie|dominikanom]], którzy zachowali go aż do likwidacji zakonów religijnych w roku [[1834]]. Wielki projekt architektoniczny, jakim była budowa klasztoru, służył przede wszystkim demonstracji królewskiej potęgi. Stał się symbolem zapoczątkowanej przez [[Jan I Dobry|Jana I]] dynastii [[Aviz (dynastia)|Aviz]] i nowej epoki w historii Portugalii. Klasztor uważany jest za wzorcowy przykład połączenia architektury [[Architektura gotycka w Anglii|angielskiego gotyku]] i elementów rodzimego stylu [[Styl manueliński|manuelińskiego]].
 
'''Kościół''' – trójnawowa [[bazylika]] z [[transept|transeptem]]. Ma 80 metrów długości i jest jednym z największych kościołów gotyckich w Portugalii. Elewacje bardzo bogato zdobione, elementy konstrukcyjne zwieńczone zdobionymi [[pinakiel|pinaklami]].
 
'''Kaplica Fundatora''' (''Capela do Fundador'') – budowla przyległa do kościoła, którą Jan I ufundował jako miejsce wiecznego spoczynku dla siebie, królowej [[Filipa Lancaster|Filipy Lancaster]], oraz swoich następców. Budowę ukończono w roku [[1434]], rok po śmierci Jana I. Po ukończeniu przeniesiono tam ciała pary królewskiej i złożono w sarkofagu w centralnej części kaplicy. Pod ścianami kaplicy znajdują się groby potomków Jana I, między innymi [[Alfons V (król Portugalii)|Alfonsa V]], [[Jan II Doskonały|Jana II]] i księcia [[Henryk Żeglarz|Henryka Żeglarza]].
 
[[GrafikaPlik:Santa_Maria_da_Vitoria_CloisterSanta Maria da Vitoria Cloister.jpg|thumb|left|250px|Krużganek Królewski.]]
 
'''Krużganek Królewski''' (''Claustro Real'') – zwany również Krużgankiem Jana I, przylegający do północnej nawy kościoła dziedziniec z bogato zdobionymi [[krużganek|krużgankami]]. Górne części łuków wypełnione są wspaniałymi [[maswerk|maswerkami]]ami o różnorodnych, skomplikowanych wzorach.
 
'''Kapitularz''' – przylegający do wschodniego boku krużganka [[Kapitularz (architektura)|kapitularz]] ukończono w [[XV wiek]]u. Zbudowany jest na planie kwadratu i sklepiony pojedynczym sklepieniem z szesnastu żeber. Od roku [[1924]] w kapitularzu znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza upamiętniający portugalskich żołnierzy poległych w czasie [[I wojna światowa|pierwszej wojny światowej]].
 
'''Stary Refektarz''' – położony jest przy zachodniej części dziedzińca. Obecnie znajduje się w nim muzeum wojskowe.
 
[[GrafikaPlik:Mosteiro_da_Batalha_Mosteiro da Batalha -_Capelas_Imperfeitas Capelas Imperfeitas.jpg|thumb|200px|Niedokończone Kaplice.]]
 
'''Niedokończone Kaplice''' (''Capelas Imperfeitas'') – zwane również Panteonem Edwarda I. Monumentalna rotunda, której budowę rozpoczął w roku [[1434]] król [[Edward I Aviz|Edward I]], miała być miejscem pochówku władcy. Budowy nigdy nie dokończono, ostatecznie porzucono ją w roku [[1533]] z przyczyn dziś nieznanych. Szczątki Edwarda I i [[Eleonora Aragońska|Eleonory Aragońskiej]] przeniesiono do Niedokończonych Kaplic dopiero w [[XX wiek|XX]] wieku.
 
'''Krużganek Alfonsa V''' (''Claustro D. Alfonso V'') – dobudowany za panowania [[Alfons V (król Portugalii)|Alfonsa V]] krużganek znacznie zwiększył liczbę klasztornych pomieszczeń. Jest to jeden z pierwszych piętrowych krużganków wybudowanych w Portugalii. Jego styl, prosty, wręcz surowy, stanowi kontrast dla wybudowanego wcześniej, bogato zdobionego Krużganka Jana I. W przyległych budynkach znalazły się między innymi: spiżarnia, mały refektarz, magazyn drewna i oliwy, warsztaty, a na piętrze [[Dormitorium|dormitoria]], szpital, archiwum i biblioteka. Dziś znajdują się tu pomieszczenia muzeum klasztoru.
 
Nie wszystkie budynki klasztoru się zachowały. W roku [[1808]] i [[1810]] klasztor był zajmowany przez wojska [[Napoleon I Bonaparte|napoleońskie]]. Został splądrowany, a w roku 1810 podłożono ogień. Spłonęły dormitoria i biblioteka. Zniszczonych budynków nigdy nie odbudowano, a w czasie prac restauracyjnych rozebrano pozostałości ścian. Nie zachował się też kościółek ''Santa Maria-a-Velha'', zwany również Starym Kościołem (''Igreja Velha''), który służył dominikanom w czasie, gdy trwały jeszcze prace przy budowie klasztoru.
 
{{Commons|Mosteiro da Batalha}}
{{Obiekty UNESCO w Portugalii}}
 
{{DEFAULTSORT:Batalha}}
[[Kategoria:Obiekty z listy dziedzictwa UNESCO w Portugalii|Batalha]]
[[Kategoria:Zabytkowe klasztory katolickie w Portugalii|Batalha]]
[[Kategoria:Współczesne klasztory i konwenty dominikańskie|Batalha]]
 
 
{{Linklink FA|pt}}
 
[[ca:Monestir de Batalha]]