Stilon Gorzów Wielkopolski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Idioma-bot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: lt:ZKS Stilon Gorzów |
m Dodatki |
||
Linia 2:
'''Klub Sportowy "Stilon" Gorzów Wielkopolski''' - klub sportowy (w likwidacji) z [[Gorzów Wielkopolski|Gorzowa Wielkopolskiego]], posiadający sekcje [[Piłka siatkowa|siatkarską]], [[Szachy|szachową]], [[Piłka nożna|piłki nożnej]], [[Koszykówka|koszykówki]] i [[tenis]]ową.
W 1957 r. z inicjatywy inż. Stanisława Seweryńskiego powstała sekcja koszykówki, z zespołami męskim i żeńskim (przejętymi z KS ZSSZ Zryw), która jednak w tamtych czasach nie odnosiła poważniejszych sukcesów. Znakomitą wizytówką klubu byli natomiast siatkarze, którzy dowodzeni przez Emila Sieradzkiego awansowali we wrześniu 1956 r. do II ligi państwowej, w której z roku na rok pięli się coraz wyżej w hierarchii polskiego volleyballu. Wcześniej drużyna siatkarzy KS Unia zwyciężyła w mistrzostwach Zrzeszenia Sportowego "Unia" (1954 r.), w Pucharze GKKF (1955), i w Pucharze CRZZ (1956). We wstępnej fazie istnienia klubu obok sekcji piłkarskiej powstały też: sekcja kajakarska (kierownik Andrzej Pietruszewski), lekkoatletyczna (Stefan Bulik), siatkarska (Jerzy Kućko), szachowa (inż. W. Jagiełło), oraz tenisa stołowego (Aleksander Pańczak). W pierwszej połowie lat 50. powstała ponadto sekcja bokserska, a także nastąpił spory ruch przy budowie sekcji waterpolowej (choć rozpoczęła ona swoją działalność w 1959 r.). Epizodycznie (1955-58) działały też w KS Unia takie dyscypliny, jak: szermierka, kajakarstwo i lekkoatletyka. W tym czasie nieźle spisywali się też siatkarze, którzy zdobywali mistrzostwo woj. zielonogórskiego, oraz pływacy i siatkarki, będący czołowymi ekipami w ZS Unia. Początek lat 60. przyniósł dalsze sukcesy w dziedzinie gier zespołowych. W 1961 r. po długiej i wyczerpującej walce awans do ekstraklasy wywalczyli siatkarze (Zdzisław Barankiewicz, Tadeusz Biliński, Henryk Broda, Romuald Buń, Antoni Detyna, Zdzisław Dudziński, Roman Grochowski, Jerzy Hanuszewski, M. Koprak, Wojciech Liszewski, Henryk Łużyniecki, Waldemar Różyłło, Kazimierz Rudzewicz, M. Stolarek, Stanisław Wojciechowicz, Jerzy Wysocki i Albert Żurawski), natomiast do II ligi zakwalifikowały się koszykarki pod wodzą instruktora Tadeusza Gawlińskiego. Koszykarki na osiemnaście spotkań wygrały tylko jedno, by po kolejnym sezonie zniknąć z rozgrywek ligowych. Natomiast I-ligowa ekipa siatkarzy na 22 mecze nie wygrała żadnego, głównie z powodu osłabienia składu i braku odpowiedniej hali. Drużyna musiała swoje mecze rozgrywać w Zielonej Górze i Szczecinie, i miało to zapewne duży wpływ na postawę gorzowskiego debiutanta. W 1963 r., dzięki reorganizacji rozgrywek, do I ligi trafili piłkarze wodni, którzy przez kolejne 10 lat balansowali na krawędzi spadku i awansu. Coraz słabiej spisywali się siatkarze, z kolei piłkarze od 1964 r. grali ponownie na szczeblu okręgowym. Zniknęły "epizodyczne" sekcje, ale w ich miejsce pojawiły się nowe: brydż sportowy, szachy, a w 1965 r. także hokej na lodzie (przejęty z MOWF-u) i tenis stołowy (z ZKS Jedwab). Druga połowa lat 60. przebiegła bez większych sukcesów. Brydżyści i pingpongiści próbowali walczyć o wejście odpowiednio do II i I ligi, ale bez sukcesów. Bokserzy liczyli się jedynie na szczeblu wojewódzkim, piłkarze wodni dwukrotnie (w 1967 i 1968 roku) spadali z ligi, zaś piłkarze nożni po awansach do nowo utworzonej III ligi także utrzymywali się tylko przez jeden sezon. Koszykarze grali w lidze okręgowej oraz w klasie międzywojewódzkiej, podobnie było z hokeistami, którzy występowali już na nowo wybudowanym lodowisku pod nazwą Lodostil. Do momentu utworzenia województwa gorzowskiego (1975 r.) poziom sportowy nie uległ znaczącej poprawie. Co prawda pojawiały się z czasem sukcesy indywidualne (medale MP seniorów szachisty Romana Sokołowskiego, pływaków Wiesława Załuskiego, Jolanty Dawidowskiej, oraz MP juniorów boksera Ryszarda Czerwińskiego), ale w kilku dyscyplinach zespołowych zanotowano znaczny regres, połączony nawet z rozwiązaniem sekcji. Siatkarze po nieudanych próbach awansu do II ligi, oraz koszykarze przeszli w 1975 r. "pod skrzydła" KS AZS AWF, natomiast nadal nie mogli "odbudować" się piłkarze, gdyż zawsze na przeszkodzie stawał albo któryś z zielonogórskich zespołów, albo decyzje Wojewódzkiego ZPN (1971 r.). W 1973 r. rozpoczęli swoją drugoligową przygodę hokeiści. W pierwszym sezonie walczyli o utrzymanie, potem z sezonu na sezon było coraz lepiej (II m-ce w 1977 r.), niestety braki finansowe i problemy natury organizacyjno-technicznej (fatalny stan lodowiska) do końca istnienia sekcji skutecznie hamowały jej rozwój. Dużym sukcesem tamtych lat było uczestnictwo w ME seniorów i juniorów kilku piłkarzy wodnych, szachisty Romana Sokołowskiego, tenisisty stołowego Włodzimierza Kozłowskiego, hokeistów Andrzeja Bieleninika i Wiesława Świętkowskiego, i pływaczki Małgorzaty Gulatowskiej, medale znakomitej Małgorzaty Gulatowskiej i innych pływaków, czy tytuły MP piłkarzy wodnych (pierwszy w 1977 r., a następne w 1978 i 1980 r.).W międzyczasie poprawiał się stan bazy sportowej. Oddano do użytku wielofunkcyjną halę sportową przy ul. Czereśniowej, częściowo zmodernizowano stadion piłkarski, a także wybudowano odkryty basen przy ul. Energetyków. Lata 90. przyniosły obok tytułów MP szachistów i piłkarzy wodnych (1991 i 1996) także problemy finansowe i konieczność "cięć" w klubie. Co prawda nadal utrzymywano wysoki poziom sportowy (II liga piłkarska, I liga koszykarek, I liga siatkarzy, I liga piłkarek nożnych, III liga piłkarzy ręcznych, medale MP pływaków, kulturystów, szachistów), jednak sytuacja organizacyjna poszczególnych sekcji była już fatalna. 11 kwietnia 1996 r. nastąpił praktycznie rozpad wielosekcyjnego ZKS Stilon, bowiem postanowiono powołać "nowy" KS Stilon (z siatkówką, koszykówką żeńską i tenisem ziemnym), natomiast pozostałe dyscypliny przeszły do nowo powstałych klubów: - Gorzowski Klub Piłkarski (1997) - Miejski Klub Pływacki (z sekcjami pływania i piłki wodnej) (1997) - Klub Szachowy Stilon (1997)
Końcówka lat 90. przyniosła obok kilku rozczarowań (m. in. spadek pozostawionych samemu sobie piłkarzy do III ligi) wielkie sukcesy w siatkówce - Puchar Polski, oraz tytuły I i II wicemistrza kraju. Medale w ME oraz MŚ zdobywali z kolei m.in.: Halina Kunicka i Tomasz Bosiacki (kulturystyka), Iweta Radziewicz (szachy), Sebastian Świderski (siatkówka), a nieco wcześniej także Agnieszka Cichocka i Małgorzata Danielewicz (koszykówka) oraz Artur Andruszczak (piłka nożna). Umożliwiło to organizację ciekawych imprez, m.in. międzypaństwowych spotkań siatkarzy (Polska - Japonia), meczów piłkarskiej "młodzieżówki" z NRD, Rumunią, Grecją, Mistrzostw Europy kadetek w koszykówce, czy też turniejów o waterpolowy Puchar Europy. Pod koniec lat 80. nastąpił "wysyp" prawdziwych talentów pływackich, co spowodowało zdobycie kilkudziesięciu medali MP seniorów i juniorów (do czołowych zawodników należeli m.in. Paweł Wypiśniak, Mirella Paradowska, Sławomir Andruszkiewicz, Andrzej Janczewski, a później Sławomir Richter). W 1990 r. po raz pierwszy do ekstraklasy awansowali szachiści, którzy już rok później zdobyli swój pierwszy (z sześciu) tytułów Mistrza Polski. W 1992 r. związane ze Stilonem piłkarki nożne TKKF-u wywalczyły potrójną koronę (MP, HMP, PP), natomiast piłkarze w tym samym czasie dwukrotnie na finiszu przegrali walkę o ekstraklasę, oraz awansowali do półfinału PP. Piłkarze wodni byli niepokonani w kraju, natomiast do II i później I ligi awansowały reaktywowane zespoły siatkarzy i koszykarek. Baza sportowa nadal pozostawiała wiele do życzenia. Jedynymi "poważnymi" obiektami sportowymi były stadion piłkarski przy ul. Myśliborskiej, i oddany do użytku w 1968 r. Lodostil. Siatkarze walczyli w sali Technikum Elektrycznego, koszykarze w Centrum Promocji ZWCh, bokserzy i brydżyści w Zakładowym Domu Kultury "Chemik", zaś pływacy i waterpoliści korzystali albo z basenu w Łaźni Miejskiej, albo z wynajętych obiektów (np. w Szczecinie).W [[1997]] roku zdobył Puchar Polski w siatkówce mężczyzn i uczestniczył w rozgrywkach europejskich. W [[1999]] zajął trzecie, a w [[2000]] drugie miejsce w kraju. Zawodnikiem Stilonu był [[Sebastian Świderski]]. Trenerem klubu byli m.in: [[Hubert Jerzy Wagner|Hubert Wagner]] i [[Waldemar Wspaniały]]. Od kilku lat zespół piłki siatkowej nosi nazwę [[GTPS Gorzów Wielkopolski]] (czyli ''Gorzowskie Towarzystwo Piłki Siatkowej''). Zespół występuje w [[Ekstraklasa polska w piłce siatkowej mężczyzn|I lidze siatkówki]]. W latach [[1991]]–[[1998]] klub sześciokrotnie zdobył tytuł [[Drużynowe mistrzostwa Polski w szachach|drużynowego mistrza Polski w szachach]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.kszstilon.pl/osiagniecia.htm|tytuł=Osiągnięcia Klubu Szachowego "Stilon"|data dostępu=2010-04-02}}</ref>.
== Zobacz też ==
| |||