Klub Bullingdona: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Hrabia Alfred Potocki
skierowanie na strone Potockiego
Linia 7:
Od końca XIX wieku do czasów współczesnych aktywność członków Klubu koncentruje się na wspólnych biesiadach. W swych pamiętnikach wicehrabia [[Walter Long]] wspomina, że w 1875 "rozgrywki krykieta urządzane przez the Bullingdon Club były zdarzeniem częstym i rozegrano wiele dobrych meczów z innymi, grającymi gościnnie, klubami. Klubowe obiady dawały okazję do spektakularnego wyrażenia swego żywiołowego usposobienia, a towarzyszyła im konsumpcja znaczących ilości tego, co w życiu dobre – sprawiając częstokroć, że powrót do Oksfordu stanowił przeżycie wyjątkowej natury"<ref name="Long"/>.
 
Raport z roku 1876 relacjonował, że wśród zajęć członków klubu "krykiet miał znaczenie drugorzędne wobec obiadów, oraz że mężczyźni należeli przede wszystkim do klasy ludzi majętnych"<ref>{{cytuj pismo |autor=James Pycroft |czasopismo=London Society |wolumin=30 |rok=1876}}</ref>. W relacji "[[The New York Times]]" z 1913 roku, "Bullingdon jest koronnym wyrazem elitaryzmu istniejącego na Oksfordzie; jest to klub dla synów szlachty, synów wielkich fortun; członkostwo w nim to wyraz przynależności do "błękitnokrwistych" tego uniwersytetu"<ref name="newyorktimes">{{cytuj stronę |url=http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=9A03E5D9143FE633A25752C0A9609C946296D6CF |tytuł=Bullingdon Club Too Lively For Prince of Wales |autor=[[The New York Times]] |data=1 czerwca 1913}}</ref>. Do klubu należał także Hrabia [[Alfred Antoni Potocki|Alfred Potocki]], ostatni ordynat na Łańcucie.<ref>Hrabia Alfred Potocki, Master of Lancut. The Memoirs of Count Alfred Potocki, Londyn 1959, str. 26.</ref>
== Klub współcześnie ==
[[Plik:BullingdonColours.JPG|thumb|Barwy Klubu Bullingdona]]