Rodzina Π: Różnice pomiędzy wersjami

[[Hermann von Soden]] oznaczył rodzinę symbolem I, później przyjęto symbol Π. Zdaniem Sodena nie przekazuje tekstu bizantyjskiego w czystej jego formie. Soden zaliczył następujące rękopisy: [[Kodeks Cypryjski]] (K), Kodeks Petropolitański (Π), minuskuł 72, 114, 116, 178, 265, 389, 1008, 1009, 1079, 1154, 1200, 1219, 1346 i 1398. Kirsopp Lake dodał do tej grupy: 489, 537, 652, 775, 796, 904, 1478, 1500, 1546, 1561, 1781, 1816. Soden zauważył, że [[Kodeks Aleksandryjski]] stoi w bliskiej relacji do tej rodziny tekstualnej choć do niej nie należy. Zostało to potwierdzony przez Lake'a<ref>Kirsopp Lake, [http://ia340933.us.archive.org/2/items/MN41429ucmf_4/MN41429ucmf_4.pdf "Family Π and the Codex Alexandrinus. The Text According to Mark", London 1936].</ref>. Frederik Wisse wyliczył w sumie ok. 150 rękopisów przekazujących tekst tej grupy, ale większość z nich należy do tej rodziny tylko w niektórych partiach swego tekstu<ref>Frederik Wisse, ''The profile method for the classification and evaluation of manuscript evidence'', ''[[William B. Eerdmans Publishing]]'', 1982, ss. 103-105. ISBN 0802819184, 9780802819185.</ref>.

Według ''Claremont Profile Method'' w Łk 1; Łk 10 i Łk 20 grupa posiada następujący profil tekstuologiczny (słowa umieszczone przed nawiasem, to warianty [[Textus receptus]], słowa za nawiasem to warianty grupy):<ref>F. Wisse, ''The profile method for the classification and evaluation of manuscript evidence'', s. 95 .</ref>