Mandat Niebios: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 1:
'''Mandat Niebios''' (chin. 天命, [[Hanyu pinyin|pinyin]] ''Tiānmìng'') – tradycyjna teoria filozoficzna w Chinach, według której władca musi mieć poparcie [[Tian|Niebios]] (天), by rządzić. Mandat zyskują władcy sprawiedliwi, postępujący moralnie i obyczajnie, którzy dbają o swój lud. Jeżeli na tronie zasiada despota, Niebiosa mogą wycofać swój mandat, co sygnalizują poprzez np. katastrofyzaćmienia, klęski głodu, powodzie, trzęsienia ziemi, wojny itd. W takiej sytuacji sprawiedliwie jest wszcząć bunt przeciw władcy.
 
Mandat mógł dotyczyć zarówno pojedynczego władcy, jak i całej dynastii. Nie miał ograniczeń czasowych, ani klasowych, gdyż zakładał ciągłość instytucji cesarstwa bez względu na zmianę rodziny panującej. Dwa razy w historii Chin zdarzyło się, że założycielami dynastii były osoby wywodzące się z ludu ([[Dynastia Han|Han]] i [[Dynastia Ming|Ming]]). Do tej koncepcji musieli się odwoływać także rządzący Chinami cudzoziemcy, [[Mongołowie]] z dynastii [[Dynastia Yuan|Yuan]] czy [[Mandżurowie]] z dynastii [[Dynastia Qing|Qing]].