Tambora (lud): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
GrouchoBot (dyskusja | edycje) m robot poprawia: en:Tambora (culture) |
drobne merytoryczne |
||
Linia 5:
Zachowały się skromne świadectwa historyczne (głównie zapisy holenderskiej administracji kolonialnej) na temat ludzi Tambora. Słynęli oni w Indiach Wschodnich ze swego miodu, koni, drewna sappan ([[brezylka sappan]] - ''Caesalpinia sappan'') używanego do produkcji czerwonego barwnika oraz drewna [[drzewo sandałowe|sandałowego]] używanego do wyrobu kadzidełek i leków. Brytyjscy urzędnicy kolonialni, a także badacze brytyjscy i holenderscy odwiedzili wyspę Sumbawa na krótko przed erupcją. Żyło tam około 10.000 ludzi. Relacje mówią o natknięciu się na cywilizację, która mówiła językiem niepodobnym do żadnego innego w [[Indonezja|Indonezji]]. Zapisano 48 słów. Nie są to słowa [[język malajski|malajskie]], podobne do innych dialektów indonezyjskich, ale raczej do słów języka [[język khmerski|khmerskiego]] z [[Kambodża|Kambodży]], a więc ich język był powiązany z grupą językową [[mon-khmer]], rozpowszechnioną obecnie w Azji południowo-wschodniej. Przypuszczano, że lud Tambora pochodził z [[Indochiny|Indochin]].
W miejscu zagłady ludność miejscowa często znajdowała ceramikę i kości. W lecie [[2004]] ekspedycja naukowa, której przewodził prof. [[Heraldur Sigurdsson]], wulkanolog z Uniwersytetu Rhode Island (Kingston, USA), odkryła z pomocą miejscowego przewodnika szczątki wsi Tambora. Odnaleziona wieś znajdowała się 25 km na zachód od [[kaldera|kaldery]] i 5 kilometrów w głębi lądu, gdzie mieszkańcy byli bezpieczni od piratów, którzy często porywali mieszkańców wybrzeża, zmuszając ich do niewolnictwa. Miejsce było też bardzo żyzne, co sprzyjało uprawie roli.
Amerykańscy i indonezyjscy naukowcy użyli radaru do penetracji gruntu. W warstwie datowanej na czas wybuchu odkopali zwęglone pozostałości domu z dwoma mieszkańcami. Były one przykryte trzymetrową warstwą [[pumeks]]u i [[popiół wulkaniczny|popiołu]]. Wyniki badań ogłoszono 27 lutego [[2006]].
Nowe odkrycia potwierdziły relacje z XIX w., że lud Tambora nie był prymitywnym społeczeństwem, ale cywilizacją. Znaleziono miski z brązu, narzędzia żelazne, wyroby garncarskie, delikatną porcelanę i szkło, biżuterię oraz szczątki mebli. W odkrytym domu znaleziono zwęglone szczątki kobiety, trzymającej kurczowo metalową maczetę, leżącą na palenisku, prawdopodobnie kuchennym, a obok niej roztopioną butelką szklaną i kilka garnków do gotowania. Szczątki drugiej osoby znaleziono na zewnętrz w miejscu, które wydaje się drzwiami wejściowymi. Dom był zbudowany na drewnianych palach, a jego ściany zewnętrzne i dach były pokryte bambusem. Został on spalony przez gorący popiół wulkaniczny na węgiel drzewny.
| |||